(Okul arkadaşlarım için 1)
Bir yatakhanede on sekiz kişi
Ranzalarda altlı üstlü
Yatardık
Sabahın altısında
Ya Kemal İlktürk’ün hepimizi titreten gür sesiyle
Ya da Selahattin Yaldız’ın
Akordiyonundan dökülen hoş nağmelerle
Kalkardık
Pırasa, kapuska çıktığı gün
Suratlar bir karış
Kuru fasulye masaya geldiğinde
Naralar atardık
Bir keresinde
Boykot yapmak istedik
“Her gün makarna çıkıyor!” diye
Valiliğe doğru yürüdük
gece vakti
Bir ses duyuldu birden
“Kara
gülle geliyormuş, jiple
Elinde sopa”
Diye
Ters yüz ettik yüzlerce yatılı
Yatakhaneye doğru
Kendimizi
Zor attık yataklara
Koşa koşa
Eflatun şeritli şapkalarımız vardı
İlk yılımızda
Çıkaramazdık
Çarşı izinlerinde bile hep dururdu
Kafamızda
Selam bile verirdik şapkalarımızla
Asker gibi
Bir üst sınıfa
Hafta içi yasaktı çarşıya çıkmak
Kaçak gideceksek eğer
Terme Caddesi’ne giremez
Sessizce damlardık
Kılıçözü kıyısına
Maç dinlerdik pazar günleri
Çarşıdan dönünce
Platformun üstünde
Dikkat kesilirdik “Goool!” diye bağ
ırmak için
Halit Kıvanç’ın sesine
Yoksul köy, kasaba
çocuklarıydık çoğumuz
İlk aylarında
okulun
Ölçümüz alınır
Takım elbiselerimiz dikilirdi
Temizlik yapmamız için
Sarı renkli, biçimsiz
Sabunlar verilirdi
Son yılımızda
Öğrenmek için öğretmenliği
Alışmak için köy yaşamına
Gittiğimiz iki aylık köy stajları
Pekiştiği yer olurdu
Paylaşmanın, arkadaşlığın
Ve de
dostluğun
Bugün bunlar geldi aklıma
Daha neler neler var anlatacağım
Kırk bilmem kaç yıl sonra
Buluştuğumuz arkadaşlara
O yılları
Zaman
zaman yine anacağım
Şimdilerde altmış yaşın üzerinde
Olduk
Hepimiz birer dede
Baba
anne,
anneanneDeselerdi ki "Gün gelecek
Buluşacaksınız
Bu sanal ortamda, bilgisayarda
Bu
dünyadan gidenleri
rahmetle anıp
Birbirinize sağlıklar dileyerek
Selamlar yollayacaksınız"
“Hadi ordan be!” der
Güler geçerdik
Söyleyene de “Aklından zoru var!”
Derdik
Sevgiyle selamlarken
Bu grubu kuran
Öner Pehlivan arkadaşımızı
Aklıma geldikçe anlatacağım
Bölük pörçük de olsa
Çizgili pijamalı, yatılı öğrencilerin
Macerasını
………………………………………………………………………
19 Ocak 2017
Numan Kurt
