Çıktım dağın başına aşmaya ramak kaldı
Tökezlediğim yerde itekleyen dizim ol
Kırk kara kış eskittim gençliğimi el çaldı
Gonca gonca gül açan baharım ol yazım ol
Sırtını dönme sakın tebessüm etsin yüzün
Düşman gibi bakmasın ardımdan iki gözün
Kurşun gibi sinemi delmezse lafın sözün
Her kahrını çekerim yüreğimde sızım ol
Saygı sevgi bağından gül topla gel kucağa
Mis gibi kokun sinsin evde köşe bucağa.
Varlıgınla kibrit ol gerek yok ki ocağa
Ben uğrunda yanarım yeter ki sen közüm ol
Sevgi saygı aşk ile pasta yaparım sana
Topladığın güllerden deste yaparım sana
Yazdığım hecelerden beste yaparım sana
Dilimde bitmez türküm kucağımda sazım ol
Dünyanın servetini verseler bile bana
Zerresinde gözüm yok minnet eylemem ona
Yemine gerek var mı Allah şahittir buna
Üçümü dört ederim yeter ki sen kuzum ol
Samyeli uzattı bak zeytin dalını sana
Haydi uzat elini gel dokun sende buna
Deme anası değil oğlu lazımdır bana
Anne demezsen deme yeter ki sen kızım ol
Ekmeğim ol aşım ol soframda ki tuzum ol.
S. SAMYELİ
Sevgili gelin kızım Aycan hanım kızıma ve ortanca oğlum İbrahim'ime armağanımdır.
(
Kızım Ol başlıklı yazı
S.SAMYELİ tarafından
28.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
