Kanayan düşlerimdi, gecenin koynu bu kaçıncı bekleyiş, karanlığa dökülen rüzgâra savrulan saçlarındı, kucaklayan gövdemi bugün, ellerini alıp gitme en dokunaklı şarkılarla uyuturum, gurbet kokulu, dokunaklığını.
Aramasan da söylerdim ağlayarak, seni beklediğimi gamzendeki gül, bozdu dilimde ki ezberimi demek ki; böyle oluyormuş, aşkların en içlisi.
Beklediğim sokakta bir çocuk ağlıyor kucağında oyuncağı, adı dila sende mi gördün? yanaklarında günbatımı, yıldızlı bir geceden sızıyor, coşarak akan bir su gibi gözleri ıslak unutup gitmiş, eski günlerini.
Aramasan da söylerdim mavi gökteki göçmen kuşlar, senden yana varacakları ülkeye yayılmış telaşları ne zaman seni düşünsem, adım ayrılık oluyor ah! şu hatırlamak olmasa, eski günleri.
( Adı Dila başlıklı yazı Öz tarafından 15.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.