* Adı Dila *
 
Kanayan düşlerimdi, gecenin koynu
bu kaçıncı bekleyiş, karanlığa dökülen
rüzgâra savrulan saçlarındı, kucaklayan gövdemi 
bugün, ellerini alıp gitme 
en dokunaklı şarkılarla uyuturum,
gurbet kokulu, dokunaklığını.
 
Aramasan da söylerdim
ağlayarak, seni beklediğimi
gamzendeki gül, bozdu
dilimde ki ezberimi
demek ki;
böyle oluyormuş, aşkların en içlisi.
 
Beklediğim sokakta bir çocuk ağlıyor
kucağında oyuncağı, adı dila
sende mi gördün?
yanaklarında günbatımı,
yıldızlı bir geceden sızıyor,
coşarak  akan bir su gibi
gözleri ıslak
unutup gitmiş, eski günlerini.
 
Aramasan da söylerdim
mavi gökteki göçmen kuşlar, senden yana 
varacakları ülkeye yayılmış telaşları
ne zaman seni düşünsem, adım ayrılık oluyor
ah! şu hatırlamak olmasa, eski günleri.

Nuri Dağdelen
Özdere-İzm


Not: Şiiri seslendiren değerli spiker
Hakan Erendor
kendisine teşekkürlerimi sunuyorum
( Adı Dila başlıklı yazı Öz tarafından 15.02.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.