* Güz Yalnızlığı *
Akşamın alacasıyla gittim
mevsimlerin küstüğü,
rüzgârın hoyrat türküsü
ömrümün güz ayları
fotoğrafta öksüz çocuk yüzü
küçük bahçedeki gülü seninle sevmiştim
menefşli denizi, yosunları kaya balığının
şimdi nereye gitsem ökseye tutulmuş
kuşlar gibi anılarda üşür ellerimiz.
Aşkıdır şairin,
ya hicaz ya nihavent, dikeni gülden
belkide her dokunuş yeni bir uyanış
savrulan külleriyle
ben kalbi olabilseydim eğer adsız bir yıldızın
senden başka hiç bir gezegene şavkımazdı
kimselerin okşamadığı kıskanç bulut.
Nuri Dağdelen
18.2.2017
Not: Şiiri seslendiren sevgili Enis Fosforoğlu
kendisine sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum
her şey gönlünüzce olsun sevgili üstadım.