ÞÝÝRÝN HÝKAYESÝ...

 Kanar mý sözcük tam ortasýndan bölündüðünde,

Hece hece savurur mu öfkesini?

Dinmeyen acýsýný pay eder mi?

Ayrýmcýlýðýnda yine sevginin ve nefretin?

Gün eksiliyor eksiltiyor da ömrü,

Ortasýndan bölünmüþ bir elma kadar

Çürük tüm düþlerim.

Ýlahý yüreðin yine baþý çekerken kaygý

Ýfratý belli ki ettikçe onca nazý

Bir heceden diðerine seðirten kalemin ucu

Kanatýrken oluk oluk;

Demediklerime kefil onca hece onca tümce

Andýðým deðil azýmsandýðým,

Ayrýmýndayým da dünün ve bu günün

Bir de sihrine inandýðým

Ölümlü düþlerimin.

Teyelli tüm dokunuþlarým,

Teðet geçen mutluluðun özründe

Ettiðim her kelamda sivrildiðim

Bazense sindirildiðim güncemde.

Tutuklu varlýk tutkulu da hayatýn

Bitimsiz coþkusuna,

Savruldukça seyreldiðim;

Sevdikçe çoðaldýðým

Bazense mimlendiðim bir sükûtun özleminde

Yine onca önyargý baþýmýn belasý,

K/andýklarýma toz kondurmazken

Ýfrit gölgelerin de hükmüne savurduðum nidalar,

Kaykýlmýþ üç beþ imgede mademki terk ettim mutluluðu,

Arýndýðým þu rahlede

Huzuru kucakladýðým.

Bir iklimde sýr bildiðim rüzgârýn tetiklediði yangýn,

Meczup varlýðýn hasreti derin bir gamda

Bir de yoksunluðun kollarýnda mezar.

Sýnanan varlýk uzattýkça zamaný,

Kýsalan ömürden sýzan belli belirsiz bir fýsýltý:

Yüksündüðüm deðil de yorgun düþmüþlüðüm

Hep ama hep hüzne delalet.

Bir kýyýda bir de derinde;

Denenlerin çok ama çok ötesinde

Demediklerime mal edilen isyanlarý var

Nefretin, zulmün yarým aðýz lehçesi

Bir de nidalarýn yaþlara karýþan telaþý var:

Anlam olmaksa en alasý,

Hüzün olmaksa en hulasa

Bir de bir de diyemediklerim var,

Sakýncalý imlerin savruk düzenine mal ettiðim

Nice yarým hikâyenin buruk özlemi

Yine karýþan yaðmura,

Dinginliðimi çalan dünlerin de rahmet bildiði.

Saydam bir nakarat hiçliðimin tezahürü:

Yazdýklarýma emsal döngüde

Kopup koyuverdiðim,

Konuþlu olmaksa sýðýndýðým mesken,

Dünlere hürmet yarýnlara kefaret,

Aykýrý iklimlerin seyrinde

Bendinde hakkaniyetli cümlelerin,

Kurmaya dair kaybettiðim bir özneden mütevellit,

Sonlandýrmaya niyetlendiðim yürek iklimlerinde

Kaybolmayý maharet bellemiþ bir nesne kadar da

Mütereddit bir yakýnma,

Akladýðým bir ömrü de sükûta erdirmek adýna

Yoldaþ tümcelerim yine bandýkça hüzne,

Asil bir yorgunluðu da giymiþken

Cepken niyetine.

Ne o, sen de mi yolcusun?

Bu minvalde sürgün etmeyi dilediðin ne ise:

Gýyabýnda onca sorunun girizgâhý madem

Tüm yalýtýlmýþlýðýmýn esrarý,

Son bir söz daha söylemenin ne gereði ise

Kundaklandýðým onca metruk dizede

Kapýp koyuvermeliyim önce aþký sonra da ne ise

Eremediði yüreðin usul usul.

En sessiz ihtilal iþte

Þu meczup faninin

Bir demde yok olmayý dilediði.

Gölgelerden mustaribim;

En çok da kendimden.

Kýnýnda saklý bir aryayým yine

Deviniminde illet yürek sesinin,

Konuþlu bir rahlede,

Varýp varacaðým o kayýp yaka;

Yine bedellerin ödenip ödenip tükenmediði.

Sanrýlarýn gölgesinde,

Sandýklarýmýn çok çok ötesinde,

Ýllet bir terennümü bildimse tek sýrdaþ,

Kayýp bir rükûu da edindimse son mertebe;

Hanidir kayýp hanidir hazin

Hanidir son sürat hüznü tevafuk bildiðim;

Sivrildiðim, yonttuðum

Belki de gocunduðum.

Sarkacýn kayýp bildiði bir demde,

Saniyelerin yetmediði ölümlü güncemde,

Sancýlarýn deviniminde…

Suretlerde yakalandýðým hazan,

Makberimin uzamýnda kayýp umutlarým,

Bir de yetmeyi bilemediklerim…

Kýymetli abim, deðerli hocam M.F.Ünalan'a sonsuz teþekkür ve saygýlarýmla.

Þiirime ses olan yüreðine, nefesine saðlýk.