On beşinde gençler cepheye koştu,
Tekbir getirerek imanla coştu,
Biliyorlardı ki vatan giderse;
Hayat yaşansa da nihayet boştu…
Anneler duayla desteği verdi,
Binlerce şehit can, büyük eder’di,
Hiç düşmeyecekti gönderden bayrak;
Şühedanın kanı ona giderdi…
Düşman kalabalık, Mehmetçik azdı,
İki yüz elli bin mezarı kazdı,
Şahadet şerbeti içenler ölmez;
Zaten onlar eşsiz tarihi yazdı…
Asırlar geçse de olaylar canlı,
Haçlıların hâlâ elleri kanlı,
Barış havarisi görünseler de;
Temize çıkamaz, tamamı zanlı…
Çanakkale ruhu bizde ölemez,
Özgür olmayınca kimse gülemez,
Devletiyle millet birlik olunca;
Düşmanımız yurdu asla bölemez…
Alışkınız halkça çeşitli harbe,
Dize getiremez vurulan darbe,
On beş temmuz bile yıldıramadı;
Görmeyenler varsa hepsi de kör be!..
Yer altındakiler üstüne destek,
Fatiha ve minnet bizlerden istek,
Onlara rahmetle dua ederiz;
Hainden başkası olamaz köstek…
Şeytanlar batıdan sızmak istedi,
İçeri girip de ezmek istedi,
Merhum ecdadımız kutlu zaferle;
Yeniden bir tarih yazmak istedi…
Âlem biliyor ki, gücümüz özde,
Kahramanlığımız değil ki, sözde,
Üstümüze böyle hep geliyorlar;
Çünkü Türkiye’miz, dünyada gözde…