Bana Baharı Sen Müjdele
Sesim geçtiğinde sol kulağından,
Rüzgâr gibi yorgun, dal gibi kırık.
Değdir dudağını alnıma,
bana baharı sen müjdele.
Bu son bakış, son gülüş olabilir
bak, güneş her an kaybolabilir
Eğil kulağıma fısılda,
Bana baharı sen müjdele.
Ne zaman aralasam gözlerimi,
Upuzun bir kış uzanır önüme
Ört perdeyi dokun düşüme
bana baharı sen müjdele!
Ağlasam geçmez mi bu yorgunluğum,
nerede dinlenirim pek bilinmez,
Yaprak gibi kururken ömrüm
Bana baharı sen müjdele.
(
Bana Baharı Sen Müjdele başlıklı yazı
AyşegülAktağ tarafından
20.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
