Uzunçarşı’da köşe başındaydı
Tüccar terzi Mehmet Usta’nın dükkânı
Kendisi ince uzun, ve elli yaşındaydı
Herkesin uğradığı bir yerdi mekânı
Dört terek kumaş bulunurdu
Tüccar Terzi Mehmet Usta’da
Rengârenk ve desen desen olurdu
Birinci terek de birinci kalite kumaşlar;
En iyisinden, beylere, paşalara layık.
İkinci terekte yünlü kumaşlar, kışlık;
Üçüncü terekte keten kumaşlar, yazlık;
Dördüncü terekte terilen pantolonluklar.
Hepsi bir bakışlık.
Tüccar Hasan Efendi geldiğinden ötürü
Ya da ceza hakimi Cafer Bey;
Veyahut bir bankanın müdürü;
Hey anam hey!
Birinci terekten masaya serilir kumaşlar.
Övgüler Mehmet Usta’da,
Ve bir de görülmeyen telaşlar.
Çamalan köyü’nde görevli Ali Osman öğretmen;
Milli Eğitim toplantısı için indiğinde şehire
Kışlık takım elbise diktirmeye gelirdi,
Tüccar Terzi Mehmet Usta’nın dükkânına.
O zaman da yünlü kumaşlar çıkardı görücüye
Kumaşlar altüst olurdu ha bire
Zira kışı soğuk olur karlı Canik dağlarının.
Kestanepınar köyünden kara Hüseyin
Takım elbise diktirmek isterse bu Kurban Bayramı’nda;
Keten kumaşlar atılırdı ortaya boylu boyunca
Soğuktan nefeslenirdi dumanlar
Zira diğerlerinin kumaş bedeli,
Dikiş parasını geçerdi çoğu zamanlar.
Nasılsa veresiye diktirecek ya kara Hüseyin;
Hem iyisi hem ucuzu olsun diyecek ya cümle arasında;
Ya mısır satımında verecektir parasını
Hele bir de Rabbim esirgemişse mahsulü o yıl
Tütünlerin tesliminde verecekti yarısını
O zamanlar gecikme faizi doğmamıştı henüz.
Öyle hesap makineleri çalışmazdı şimdiki gibi
Borçlar defterde yazıldığı gibi kalacaklar
Çoğu kez, elbise eskiyene kadar
Ancak biterdi defterdeki alacaklar.
Tüccar Terzi Mehmet Efendi’nin dükkânında
Kumaşta ayırım olsa da insanda olmazdı.
Her partiden müşterisi vardı zira!
Bilirdi ki kırılan kalp kolay kolay dolmazdı.
Demokrasi sınırlıydı herkese.
Bir Atatürk’e laf söyletmezdi-ki mümkün değil-
Bir de Adnan Menderes’e.
Kim, hangi partiden olursa olsun,
Tartışmalar ne kadar ateşli olursa olsun,
Çaylar, mutlaka ısmarlanırdı; ardı ardına.
Hoşgörü, gökyüzü kadar engin.
Samimiyet, güneş kadar sıcaktı.
Ne dostluklar biterdi sohbetlerde,
Ne de insanlık.
İbrahim COŞAR
*Kaybolan meslekler adına…
