Dünya Ömrümü Eleyen Elek
Ne umdum ne buldum.
Mevsimler gibi sararıp soldum.
Gündüz iken gece oldum.
Dıştan değil içten çok yoruldum.
Kalmadı dizimin fermanı.
kaygılı görmeye başladım yarını.
bir türlü geçemedim umut dağını.
Gençliğimde yaşadım umutsuzluk çağını.
Dünya sensin ömrünü eleyen elek.
Sende gördüklerimi kaldirmıyur bu yürek.
Beyaz sayfalarım kararıyor her gün giderek.
Yoruldu bu kolarım çekemiyur artık kürek.
Dökülüyor güz mevsimi gibi yapraklarım.
Çoğaldı gökte kayan yıldızlarım.
Yolu çoktan yarıladım.
Sorularıma bir türlü cevap bulamadım.
Gözümün arka perdesi dolo yaştır.
Ağıran senin değil bendeki baştır.
Gücüm yetmiyor sana.
Zalimce arkadaş garibe sanki duşmansın.
Senden aldım ah ile zarı.
Hep üstüme yagdırdn soğuk karı.
Dar ettin bana her yanı.
Eksik etirmedin yanımda efkarı.
(
Dünya Ömrümü Eleyen Elek başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
24.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
