Bir ah çeker içim,
Varken yokluğumda.
Hem de kara sevdalıyken.
Neyin nesi bu korku bilemedim.
O gözler ki gözüme giydiğim,
O eller ki kenetlendiğim.
Neyin nesi bu korku bilemedim.
"İlahi bakışıyla şenlendiğim"
Gülüşüne hayran olduğum.
Tuttuğum dilek,
Beklediğim arzu.
Rüyalarımda raks eden ışık.
Şiirler imgelerini ararken,
Ben sırılsıklam aşık.
Sizi öyle çok sevdim ki,
Tahayyül edemeyeceğiniz kadar.
Çile çekecek kadar.
Öyle içten ki,
Hatta ölecek kadar.
Güpegündüz karanlığı,
Geceleri ışığı hissedecek kadar.
Yüreğinizdeki sayısız sığınaklar,
Korur beni yalnızlıktan.
İşte yaşamanın hazzı.
İşte hep taze umutlar.
Bir de korkular olmasa var ya,
Milyon kere katlanırdı saadet.
Hep yanımda olmalısınız.
Sizin eserinizdir yaşayışım.
Hiç büyümemiş bir çocuğun ki,
Kolay değildir avutması.
İşte benim yüreğimde sanki öyle bir çocuk,
Size emanet.
Siz ondan alınanları geri verdiniz,
Emsalsizsiniz.
Aşkı yakından sevmek,
Bir ateşi tutmak gibi.
Sarılmak yanmak gibi.
Hiç söylenmemiş sözcükleri söylemek,
Bir rüya.
Bir ağaç dalında,
Taze bir yaprak gibi.
Baharı karşılarken,
Gayrı uzanalım sessizliğe,ikimiz.
Korkusuz.
Dünya kendi işine baksın.
Gözlerine bakayım,
Ellerini öpeyim, kimsesiz...
Sevgili eşim siz, evet siz.
Mehmet Fikret ÜNALAN
26 Mart 2017 Saat 02.05
Batıkent/Ankara
(
Bahar Ve Siz başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
26.03.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
