Online Üye
Online Ziyaretçi
Sus pustular!
Kan akıyordu göğün şurasından
Gözlerden cehaletin daniskası
Bir yastık gibi dizilmişti çocuklar
Bir hiç gibi/
Anne karnına düşen
İlk cemre gibi/
Bitti;
Çocuklar en çok neresinden ölür
Bilir misim?
Meraklanma cevabı şimdi geliyor
En öpülesi yerlerinden/
Ellerinden
Gözlerinden
Sözlerinden/
Saçlarından…
En çok onları vurur acı
İçli bir çığan gibi/
Saklanıyorum!
Türküsü yarım kalmış
Şarkıları silik bu coğrafyanın
Notalarında…
Kumul yalnızlıklarına
Dümen sende/
Sağır cürümler doğur
Kirli emeller
Zemzemle yıkan
İpek taftalara sarın
Günah çıkar…
Kanında boğul istersen
Bebek kanında/
Sek sek çizerken ellerin…