Uzattım ellerimi sar beni Habibim
Bu âlem de sensin gönlümüze tabip Habibim
Seni ansın seninle dolsun bu aciz dilim
Seni Yüce Rahmanı anmayınca yansın bu dilim habibim
Gönülde isminle atmalı bu kalp isminle çıkmalı nefesim
Hak yolunda seninle yürürken çıkmalı bu sesim
Bu âlemde seni sevmek olsun benim tek hevesim
Seni Yüce Rahmanı anmayınca yansın bu dilim habibim
Sana ait olmalı bu âlemde çıkan tüm sözlerim
Senin ismini anarken açılmalı kapanmalı gözlerim
Seninle olmalı benim hem dünlerim hem bugünlerim
Seni Yüce Rahmanı anmayınca yansın bu dilim habibim
Kul Mehmet’im Maksut kardeşimin şiirinde aldım ilham
Nurdan Resulü anlatıyordu koştum bende ettim devam
Nurdan Resulü anlatmaya yetmez bilirim hiçbir kalem
Seni Yüce Rahmanı anmayınca yansın bu dilim habibim
Mehmet Aluç /Kul Mehmet
Not: Maksut Kardeşimin “Aşk Fermanı” şiirinden ilham alarak yazdığım
nazire bir şiirdir.