10 NISAN POLIS BAYRAMINIZ KUTLU OLSUN
Bir meslek düşünün ki: her biri kendi canını, malını, ailesini, sosyal yaşamını ve hatta duygularını vatandaşı için feda etmeye hazır kişilerden oluşsun.
Elbette ki polislerden bahsediyorum.
Çoğumuz soğuk buluruz onları ve hatta korkarız.
Çocuklarımız öcüden daha çok, polislerden korkarlar.
Onları korKutmak için:
"Bak yemek yemezsen seni polise veririm!" deriz şuursuzca. Taa çocukluğumuzdan başlayan bir algıdır aslında polis korkusu.
İşin enteresan yanı da o polis korkusuyla yetiştirdiğimiz çocuklar,ileride meslek olarak polisliği seçerler. Hem severek hem de isteyerek... Büyüyünce ancak anlarlar çünkü bu mesleğin ne kadar kutsal ve anlamlı olduğunu.
Ben de polisten korkanlardandım eskiden. Öyle bir olay yaşadım ki o zaman güvenmem gereken, bana yardımcı olabilecek tek kişinin polis olduğunu öğrendim.
İstanbul Kumkapı'da turistik bir otelin altında açmıştım eczanemi. Her sabah ve akşam 5-6 turist otobüsü otelin önüne park eder, tam iş saatinde önümü kapatır, işimi engellerdi.
Birkaç kez müdüre ve otel sahibine mağduriyetimi, şikayetimi dile getirdiğim halde hiç oralı bile olmadılar. Sabrımın tükendiği bir anda yüksek sesle otobüsleri hiç olmazsa eczanemin görülebilmesi için biraz yukarıya park etmelerini, söylediğim zaman kıyamet koptu. Otelin sahibi bana hakaret etti, yetmedi namusuma sülaleme küfretti. Koşarak eve geldim katıla katıla ağlıyordum, telefon çaldı arayan oradaki esnaflardan biriydi. Beni teselli etmeye çalıştı.
-Karakola gidiyorum adamı şikayet edeceğim, seni de şahit yazdıracağım dedim.
-Saçmalama ne olacağını sanıyorsun? Üç beş kuruş verir, polisi susturur, sen de ettiğinle kalır, dile düşersin.
Telefonu kapatıp düşündüm. Haklıydı eskiden işler öyle yürüyordu. İşimi kendim halletmeye karar verdim, ertesi sabah erkenden silah ruhsatı almak için evrakımı hazırladım
Öğlenden sonra bir arkadaşım ve Baş Komiser Metin bey bana çay içmeye geldiler. Karakol amiri sivil giyinmişti ve ben ilk kez görüyordum onu. Masamın üzerindeki kağıtlar dikkatini çekti:
-Bunlar nedir? Diye sordu.
-Silah ruhsatı almak için evrak, dedim.
-Ne yapacaksınız silahı?
Olayı anlatıp, o adamı bacaklarından vuracağımı söylediğimde,
-O işler bize düşer ablacığım, dedi.
-Siz birkaç kuruşla susarmışsınız, benim namusum birkaç kuruşluk değil. Ben onu vurayım, sonra siz olayı halledersiniz, dedim ve ağlamaya başladım.
Metin Bey çok etkilenmiş olmalı ki;
-Bundan sonra bizzat benim korumam altında olacaksınız, hiç kimse size bir şey yapamayacak, onlar da polisin kim olduğunu öğrenecekler dedi.
Sonraki günlerde ve yıllarda onlarla hep iç içe olduk. Öyle ki koskoca İstanbul Emniyet Müdürlüğünün her birimindeki polis memurları, komiserler, baş komiserler hatta yaşlı başlı müdürler bana abla ya da ana dediler. Hiçbir zaman illegal bir iş için kapılarını çalmadım. Doğrusu da bu olmalı bence.
Polisler benim evlatlarım, kardeşlerimdir.
Peki onlar hakkında izlenimlerim neler?
Bir kere sürekli suç ve suçluyla birlikte oldukları için ilk günlerde psikolojileri bozuk olsa da kısa zamanda toparlanıp bir anda çelik gibi, korkusuz, cesur yürekli, kahramanlara dönüşüyorlar.
Birçok şeylerini feda ediyorlar meslekleri uğruna.
Aile yaşantıları yok en başta:
Bir bakmışsın İzmir'de, bir bakmışsın Şırnak'ta, bir bakmışsın Edirne'de...
"Ben gitmem!" demiyor çünkü vatanın her karış toprağı kutsaldır onun için ve "Her vatandaşın varlığı bize emanet!" diye düşünüyor.
Peki gücünü nereden alıyor o polis?
Elbette ki halkından, bizlerden...
Bizden ne bekliyorlar?
Yalnızca bir tebessüm ve bir teşekkür.
Unutmamamız gerekir ki; biz rahat uyuyalım diye onlar uyumuyor.
Bizim mal güvenliğimiz için 7 gün 24 saat görevlerinin başındalar.
Bizim can güvenliğimiz için gerekirse canlarını hiç düşünmeden feda ediyorlar. Bizden bekledikleri şey: yalnızca bir tebessüm ve bir teşekkür.
Polisten korkmayın, çünkü suçlu olmayana polis hiçbir şey yapmaz. Suçlu olanı ise yalnızca adalete teslim eder, cezayı da hukuk verir.
Polis kimseyi cezalandırmaz.
Onlar bizim canlarımız, onlar bizim çocuklarımız, onlar bizim var olmamız için varlar.
Tüm şehitlerimizi rahmetle ve minnetle anıyor, cesur yürekli polislerimizin 10 Nisan Polis Bayramını kutluyorum.
Saygılarımla
Sebahat Karagöz
