ZİFİR ZİNDAN AYRILIK!




Ayrılığın zindanına ruhumu hapsettiler
Alışır mı insan karanlığa
Kavuşulur mu sabredince aydınlığa

Yolum aşkta sonsuzluktu
Umudum masmavi bir ufuktu
Vazgeçmemi istemeyin benden
Vazgeçmem vazgeçemem sevdiğimden
Set çekmeyin önüme
Yolumdan kaldırın engelleri
Dönemem ben dönemem geri 
Tutamam sevemediğim başka bir eli

Sen gidince
Şelaleye döndü yaşlarım
Dondu kaldı buzullarda sanki bakışlarım
Hüzün perdesi indi gözbebeklerime
Damlalar ip gibi dizildi
Salıncak kurdu yine kirpiklerime

Sönünce gönlümün mutluluk feneri
Kayboldu gözümün sevgiden ışıldayan feri
Almayın umudumu yok etmeyin sevgimi
Tek günahım canım gibi sevmekti

Hüzün yağınca içime volkan düştü yüreğime
Dem tuttu acı zehir süzüldü içime
Onca şeker attım da boğazımı yaktı yine
Savruldu bedenim 
Ayrılık çekti beni Cehennem'in en dibine
Nerdesin hasretim 
Nerdesin özlemiyle eridiğim
Nerdesin canıma can bildiğim 
Dünya Ahret sevdiğim nerdesin nerde...



10 Nisan 2017
Mlk


( Zifir Zindan Ayrılık! başlıklı yazı Kalb-i Hazan tarafından 10.04.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.