Zihninde büyüdükçe, derin izler bıraktı
Aklından atamadı, bunca olan biteni
Derleyip topladıkça, mesafesi ıraktı
Düşündükçe beyninde, tiftik gibi çiteni
O mutlu günlerini, hafızadan kürümez
Unutmak istedikçe, mazisinden sürümez
Gam yüklü yüreğinde, yaşattıkça çürümez
Çıkartmak mümkün değil, anısından yiteni
Lâl olan dillerini, zorlasa bıçak açmaz
Kara bahtlı kaderse, kovaladıkça kaçmaz
Muma dönüşen umut, etrafa ışık saçmaz
Hala niye düşünür, hüzünlere iteni
Hep bir ümit uğruna, değer mi bunca çile
Sus pus iken yüreği, konuşup gelmez dile
Kalan ömrünü harcar, tüketip bile bile
Dönecek diye bekler, bırakıp da gideni
Ateşten gömlek olsa, giydikçe teni yakmaz
Dağlasa bedenini, kavrulan yere bakmaz
Böyle büyük sevdaya, paslı çiviyi çakmaz
Yine sevgiyle anar, ömrü ziyan edeni
Nesrin Önem
13 04. 2017
Tekirdağ
(
Melankoli başlıklı yazı
sahrayeli tarafından
13.04.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.