Melankoli


Zihninde büyüdükçe, derin izler bıraktı

Aklından atamadı, bunca olan biteni

Derleyip topladıkça, mesafesi ıraktı

Düşündükçe beyninde, tiftik gibi çiteni


O mutlu günlerini, hafızadan kürümez

Unutmak istedikçe, mazisinden sürümez

Gam yüklü yüreğinde, yaşattıkça çürümez

Çıkartmak mümkün değil, anısından yiteni


Lâl olan dillerini, zorlasa bıçak açmaz

Kara bahtlı kaderse, kovaladıkça kaçmaz

Muma dönüşen umut, etrafa ışık saçmaz

Hala niye düşünür, hüzünlere iteni


Hep bir ümit uğruna, değer mi bunca çile

Sus pus iken yüreği, konuşup gelmez dile

Kalan ömrünü harcar, tüketip bile bile

Dönecek diye bekler, bırakıp da gideni


Ateşten gömlek olsa, giydikçe teni yakmaz

Dağlasa bedenini, kavrulan yere bakmaz

Böyle büyük sevdaya, paslı çiviyi çakmaz

Yine sevgiyle anar, ömrü ziyan edeni


Nesrin Önem

13 04. 2017

Tekirdağ

( Melankoli başlıklı yazı sahrayeli tarafından 13.04.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.