Cehennem Aþký Gönlünde Taþýmaya Layýk Olmayanlarýn Yandýðý Bir Mekân Deðil Midir?

   Ah aþk sen nesin? Bir gülümseme mi? Bir cennet mi? Bir hasret kuyusu mu? Havada uçuran kanat taktýran bir sevda kuþumu? Gözyaþýmý? Hissettirmenin mihenk taþýmý? Gökyüzünde uçan ve gönüle konan bir kuþ mu? Gönülde açan bir bahçemi? Açan bahçede gülleri bir soldu hissi ile dolaþtýran, titizlikle sulatan bakým yaptýran rengârenk çiçekleri açtýran mýsýn? Bu kadar çok anlamý olan tükenmeyen Rahmandan bir pýnar, içtikçe susandýran, ya da coþturan soluksuz koþturansýn!

   Seni tanýmak için gönlümüze girsen de bir anda bazen çoðu zaman seni hatta hiç anlamayan, anlayýnca da vazgeçmeyen, çölde kalsak ta yaþamaktan usanmayan bizlerin için bir sýr gizem bir hazinesin…Girdiðin gönlü tarumar eden yeniden inþa eden, saraylar kurduran, deryayý denizi geceyi gündüzü anlamayan þaþkýnlýkla heyecanla unutturan, yanýnda olunca güzel sözlerinle okþayansýn…Seni asýrlardýr anlatýrýz anlatmakla bitmezsin, gönüle girince de gitmek bilmez, cennete çevirir gülümsetirsin, hasretin kapýsýný açtýrýr, deðerin bilinsin diye dipdiri canlý tutarsýn… Seni gönderen Yüce Allah’a þükürler olsun, kulunu mutlu mesut etmek diri canlý tutmak için seni gönderdi, ya sadece hasreti gönderseydi, arkasýnda önünde yanýnda sen olmasaydýn bu hayat nasýl çekilirdi?

   Bir nefeslik sigara dumaný gibi tüm bedeni ciðerleri saran kaplayan, ama zarar vermeden saran kollayan… Sonbahar mevsiminde yalnýz gezen bir delikanlýyý, karþýda gelen genç kýzýn kalbine yazan, sonbaharý yaza çeviren, ele ele yürüten yolda çukurlara düþsellerde az bekleyerek elini uzatarak kurtaran güldürensin, sen olmazsan yansýman olmazsa bu hayat nasýl idame ettirilir, nasýl toplum aile olunur, cevabý olmayan, sensizde olmayan bir soru anlamsýzlýk ýstýrap cehennemden baþka bir þey deðildir? Cehennem aþk ile sevmeyenlerin düþtüðü ateþten bir çukur deðil midir? Gönlünü hayatýný taþlarla çalý çýrpý dikenlerle nefretle örenlerin piþmanlýðý deðil midir? Cehennem bunun için deðil midir? Þeytanýn bizi sevmemesinin nedeni gönlünün olmayýþýndan ötürü deðil midir? Ýçinde senin olmayýþýn, kapýsýný yanlýþlýkla olsa da çalmadýðýn bir durak uðrak yeri olmamasýndan dolayý þeytan þeytan deðil midir? Cehennem aþksýz gezenlerin seni kalbinde taþýmaya layýk olamayanlarýn yandýðý bir mekân çukur piþmanlýk deðil midir?

   Kimisi sensizliði kadere baðlar doðrudur, ezelde yaþanýlan bu hayatýmýzýn içine seni almayan bizlerin dünyada ayný hayatý yaþayarak içine girmene layýk olmamalarý içini paramparça nefret kinle dolduranlarýn layýk olmadýklarý, bir güzellik cennetin bahçesi deðil misin? Seni baþka türlü nasýl anlatabilirim, anlatmaya kalksam kelimeler biter heceler biter yine de anlatamam. Sen yaþanmak için gönüle girensin, ani bir sarsýntý hoþlukla peþinden sürükleyen bir tatlý gülüþsün içinde her ne kadar gözyaþý hicran çilede olsa, sen sarsarak diri tutan var olmanýn hafifliðini yýkan, var olmanýn çilesi ile güçlü yýkýlmaz kýlansýn. Herkes var olmanýn hafifliðinden dem vururken, hafiflikle her esen rüzgârda oradan oraya savrulan, bir esinti ile yýkýlan olmak olduðunu bilmeyenlerin, suratýna bir tokat vuran deðil misin? Haykýran gösteren deðil misin? Güçlü yýkýlmaz bir kale deðil misin? Evet, sen busun, zaten bundan baþka olsaydýn adýn aþk olmazdý…

Mehmet Aluç