Mektubunu okudum aktı durdu gözlerim
Özlem’in içerime kan ile doldum oğul
Tüm mecalim tükendi tutmaz oldu dizlerim
Dört duvar arasına tıkandım kaldım oğul 


Halimi hatırımı sormuşsun dize dize
Ne zaman döneceksin diye gelirsin bize
Hasret kokan kelamın inan har geldi öze
Yazdığın satırlarda bağrımı deldim oğul 


Kapalı şu mekânda iki saat hava var 
Sabah akşam sayımla kapanır tüm kapılar
Çekilince sürgüler ruh bedene olur dar
Copların gölgesinde uykular böldüm oğul 


Mahkümün olmaz keyfi kahkahası neşesi
Kederle yanar durur çiğerinin köşesi
Bu mahpusluk bana bil kötü yazı aşısı
İçimi hücrelere taşlara çaldım oğul


Ayağım purangalı kelepçeli ellerim
Fikirler karanlıkta kement yemiş dillerim 
Güneş uğramaz burya hastalıklı hallerim
Rütübetli yatakta çileyle soldum oğul


Geçmişin izlerini irdelerim durmadan
Aklımda kaç ton soru bir kanıya varmadan 
Vakit boldur diyerek pek zihnimi yormadan
Ruhumu onulmaza hederlik saldım oğul


Mehmet Kılıçel

( Mektubunu Okudum....mahküm Şiiri başlıklı yazı M.Kılıçel tarafından 16.04.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.