Online Üye
Online Ziyaretçi
AĞLAMASIN ANALAR
Kim
susturabilir ki
Sessiz
feryatlarını yüreklerin
Tıkayın
gücünüz yetiyorsa kulakları
Duymayın
bu feryatları
Islanmadık
vicdan kalmadı
Kutsal
gözyaşlarınızdan
Cennet
anaları
Yüreklerinizdeki
yavrularınız
Kırmızı
kundaklara sarılmış
Göklerin
orduları artık
Onlara
mukaddes şehit adını
Zatına
şahit kılan vermiş
Toprakta
atan yürek sesinizi
Kirpiklerinize
astığınız mateminizi
Duymayan,
görmeyen vicdanlar utansın
Mahşere
kalmış kavuşmaların
Semah
zamanı şimdi
Ağlayın
gökler, toprak rahmete kansın
Haykırmak
istiyorum karanlık kalplere
Yeter
artık üşümesin yürekler
Soğuk
dağlarda, tepelerde
Eller
kundakların namusunda
Gözler
arpacık namlusunda
Karanlık
korkulara söylenmesin ninniler
Kurşun
yemesin karavanada
Ölümüne
sevdalar
Son
uykusu olmasın
Büyümeyen
kalplerdeki çocukların
Ölümün
adı acı
Yürekler
acıların kabristanı
Ninni
annelerin sessiz feryatları
Kurşun
emzirmesin acılar
Acıtmasın
tebessümler gözleri
Kanamasın
dudaklar
Öperken
o pak alnından gülleri
Kartal
bakışlım kâbusları ol hainlerin
İnlerine
saklansın çakallar korkusundan
Kalleşçe
kurdukları tuzaklarında
Timsah
gözyaşlarında boğulsun
Uç
şehidim uç
Sana
uçmak yakışır
Bir
gün gelir sevdalar
Gözlerinizle
buluşur
Kerbelâda
su olur
Uludağların
yanarak karı
Yüzlerden
okunuyor
Şehadetin
vakarı
Kalmaz
kimsenin yanına kâr
Bu
gözyaşı ve ahlar
Ey
tagutun kulu zalim günahkâr
Yeter
artık!
Senelerdir
tuz bastığımız yaramıza
Sinemizde
yer kalmadı
Makber
kazmaya acılarımıza
Toprak
kana doydu
Gözyaşları
tükendi gecelerin
Utanır
belki
Vicdanı
acır da ölümün
Kurşun
şaşırır yolunu
İntihar
eder terör
Acıları
emzirmesin yürekler
Kanamasın
yaralar
Yeter
artık ağlatmayın
Ağlamasın
analar!
31-010-2012
Şair,
Burhan AKSU