Kalabalık bir şehirin ortasında.
Milyonlarca insan yaşar içinde.
Hepsi bana yedi yabancı.
Dostluk yok bu şehirin havasında.

Bu şehirin selamsız sabahında.
herkes bir telaş peşinde.
Güler yüzlülük yok.
Gümülmüş şehirin betonlarının altına.

Kalsam olmuyur gitsem olmuyur.
Yarın öbür gün diye diye hep oyalıyor.
Gençligimi ömrümü çalıyor.
Huzur yok bu şehirin havasında.

Şehir insanları uzaklaştırmış doğasında.
Sevgisini saygısını çalmış insanın kendisinde.
Şehir belki güzeldir medeniyet açısında.
Bu içi boş medeniyetinde yok dostluk havası.

Şehirin aldatıcı haleri.
Aç gözlüye kaybatirir insani değerleri.
Unuturur maneviyeti şaşırtır kendini bilmezleri.
Bu yüzden dostluk yok şehirin havasında.

Bu yüzden vazgeçtim şehirde yaşama hevesinde.
Bıktım oksijeni azalmış şehirin havasında.
Pişman etti beni geldiğime.
Vallahi dostluk bu şehirin havasında.
( Dostluk Yok Şehirin Havasında başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 19.04.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.