İÇİMDEKİ ÇOCUK

 

Bizler masum yalanlarla

Cahil davranış biçimleri

Hurafe ve masallarla büyüdük

Mesela beni Ankara deresinden tutmuşlar

Babam öyle söylerdi

İnanırdım!

Onlar büyüktü ve doğru söylerlerdi

Bazı arkadaşlarımızı da leylekler getirmişti

Şimdi çocuklara söyleyin de

Size her şeyi gülümseyerek anlatsınlar!

 

Ürküş ninemiz masal anlatır

Sanki biz yaşıyor gibi dinlerdik

Anneannem yunan işgalinde

Ermenilerin yaptığı zulümleri

Gözyaşları içinde o günkü tazeliğiyle anlatırdı

En doğrusu onun anlattıkları idi

Çünkü anlatırken o anları yaşıyordu yeniden

 

Pazartesi günleri Pazar kurulurdu

Orhangazi ilçemizde

Hastaydım ve doktor cemil bey iğne yapmıştı da

Gözlerimi açmıştım

Pazardan geçerken

Turfanda kirazları görünce

Baba ne güzel kiraz demiştim

Rahmetli, oğlum onları mumdan yapmışlar

Diye cevap vermişti de inanmıştım

Babalar yalan söylemezdi ki!

Daha sonra yediğim hiçbir kirazın tadı

O kirazlara hiç benzemedi

 

İstanbul da mısır çarşısından geçerken

Bir tank görmüştüm, yürüyor ve ateş ediyordu

Gözüm arkada kalmıştı sürüklenirken kolumdan

Babamın güçlü ellerinde

Benim oyuncaklarım olmadı hiç

Babamın arabaları vardı ya olsun

Biz telden arabalar yapardık kendimize

Benim hiç bisikletim olmadı

Ne kadar da özenirdim halbuki

Başka çocuklarınkine bakarken

Hep sen büyü öyle alacağız denirdi

Ama hiç büyümedim onlar için

Büyüyünce kendi aldığım bisikletler

Sahip olduğum arabalar

Hiç onlar kadar sevindirmedi!

 

Büyüklerimiz kendilerinin yapamadıklarını

Bizim yapmamızı istediler

Her şeyin en doğrusunu onlar bilirler

Bizim için onlar seçerlerdi

Ve onlar seçtiler

Okulumuzu

İşimizi

Eşimizi

Sesimiz çıkmaya korkardı
Ama eşimi bana seçtikleri için

Kendilerine dua ve teşekkür ediyorum

 

Bir şey yapacağımız zaman

Fikirlerini almak için konuyu açtığımızda

Ne kadar olumsuzluk varsa sayar döker

Sonunda bunu yapamayacağımızı söylerlerdi

Bu bizim hırsımızı örseler

Mutlaka başarmak zorunda olduğumuzu bilirdik

 

Büyüklerin yanında çocuk sevmek

Büyük ayıptı!

Çocuk yüzsüz olurmuş sonra

Eşinizin dizine şöyle bir uzanıp yattınız mı?

Ailece gittiğiniz bir piknikte

Zinhar olur mu öyle şey!

Kıyamet kopardı alimallah

O yüzden çocuklarımız hiç büyümedi

Bizim için yüreklerimizde

Gizli sevgiler büyüdü!

 

Hep içimizde kaldı özlemlerimiz

Hala büyümedi

Büyütemedik içimizdeki o çocuğu

Unutamadık çocukluğumuzu

Belki de sevgiye aç

İlgiye hasret büyüdüğümüzden

Her şeyi ve insanları çok seviyoruz

Çok seviyoruz çocuklarımızı

Ve şimdi doya doya seviyoruz çekinmeden kimseden

Bizi hayata bağlayan

Dünyanın en tatlı şeyi olan, torunlarımızı!

 

                                29-05-2014

          Şair, Burhan AKSU

 

 

 

( İçimdeki Çocuk başlıklı yazı mihrimah tarafından 20.04.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.