Seksenli yılarda okula giderken.
Kış ayında evler boyu kar yağardı.
Sabahın köründe evler boyu karın.
Altında tünel açardık.

Zor zar okola varırdık.
O zaman tüm öğrenciler.
Evlerinde okola bir odun götürürdü.
O odunlarla sınıfta ısınırdık.

Okulda çıkışta direk kızak kaymaya giderdik.
Akşama kadar eve gitmeyi bilmezdik.
Akşam eve gittiğimizde yorgun düşerdik.
Ders çalışmak içimizde gelmezdi.

Birde kış ayında evlerin üstü kar kaplardı.
O karları temizlemek gerekirdi.
Evler damlamasın çürümesin diye.
Şahsen genelde kaçardım temizlenezdim.

Şimdi köydeki evlerin hepsi çatılı.
Kar temizleme derdide yok.
Eskide köyde sular çeşmeden getirilirdi.
Artık sularda içerde çeşmede getirme derdide yok.

Çocukluğum adına zor yıllardı.
Zorda olsa o cocukluğumu özlüyorum.
Ama gitti gelmez biliyorum.
Size selam olsun çocuk anılarım.

Doksanlı yılarda istanbula gelince.
Hepsi geride kaldı.
Değerini anladım ama giden gitmişti.
Köydeki çocukluğum dönemi sadece resimlerde kaldı.

( Mazi Resimlerde Kaldı başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 6.05.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.