ne tatlı sesin ne de bakmaya doyamadıgım güzel gözlerin
gittin ya silindi sanki gözlerimden bu koca şehir
sokaklar bile suskun için için aglıyor yasta gibi
sevdigin güller bile soldu büktü boynunu gidişinle
sankı senin gidişini onlarda hisetmişcesine
ne de güzel sever şarkılar söylerdin onlara
canlarına can katardın adeta su verme bahanesiyle
izlemeye doyamazdım seni uzaktan saatlerce
isyanım sana degil nolur kızma darılma
isyanım bu sessiz vedalara zamansız ayrılıklara
sen giderken silindi yok oldu sanki ardından bu koca şehir
bazen yürüdügün yollarda aradım ayak izlerini
bir kere sesini duyayım diye ne çok bekledim geceleri
sanki seninle birlikte yok olup gitti bütün güzellikler
seninle hayal ettigimiz mutlu umut dolu bugünler yarınlar
sensiz mezarım olacak birgün bizim sokaklar
yaşarken öldürüyor beni bu sessiz vedalar zamansız ayrılıklar