Soluk bir gökyüzü… en soluðundan ama…

Oluklarýn sýzýntýsýnda teneþir paklayan sancýlarla

Haþýr-neþir ölümlü bir þiir;

Yine pervazýnda tutunacaðým,

Yankýlarý mý yoksa duyulmazýn… deme deme asla

Dedik de ne oldu mahiyetinde

Yorgun akþamlarýn Tanrýçasý

Bilindik sýzýlarým:

Ruhtan öte bir yolculuk beyan edilesi;

Gül ötesi bir güzellik yine Tanrý’nýn armaðaný.

Ha soldu ha solacak kaygýlarý,

Dikenleri içine batan aryalarýn kulak týrmalayan nidalarý;

Hanidir gün bildiðim gecenin,

Gece dediðim þiir aþkýmýn,

Aþk dediðim görmediðim coðrafyalarda

Bayat ve metazori cümlelerin tadýnda

Çiðneyip de yutmayý beceremediðim erimiþ sakýzlarýn.

Alý al moru mor bir kadýn adeta

Hanidir kibri büyük boyundan,

Sandýðýnda çeyiz bildiði ilk gençlik ateþinden bir aný,

Andýklarýný anlamadýklarýna ekleyip,

Dünün mizacýný yarýna yükleyip,

Yarýnlarý da bedel bilip güne gömmek:

Hâþâ, yürek ne haddime,

Demenin nazarýnda kutsal bir rütbe iþte

Bakir gönlün kanatlanmýþ þeceresi,

Dediklerine kanýp da aþklarýnýn,

Aþk bildiði heybetli adamlarýn ölümüne ramak kala

Gözlerini açtýðý o lahitte saklý ne çok sýr;

Ne çok ser;

Ne çok yalnýzlýk… çoðalmaya muktedir acýlardan

Çýkýp da yola

Dalya demek mi yoksa henüz yolun yarýsýnda?

Bir kehanet adýný saklý tuttuðu;

Bir rivayet tadýnda meali bilindik bir imge

Hele ki Tanrý henüz koymamýþken adýný:

Bir batýnda hülya yüklü terane,

Tek satýrda aþk adýnda ölümlü sayýsýz imge,

Bir minval belki de ölümün çaldýðý her kapý

Yine þarký tadýnda

Þiirden damlayan üç beþ gözyaþý

Ve kapat gözlerini, dercesine þairin gizi,

Açmaksa beyit beyit yüreði

Yine sunumunda ne riya ne arsýz bir eda.

Ölmek her gölgede

Doðmak yeniden boyutsuzluðun sancýsýný giyinmiþken:

Sonda asýlý baþ bilip de ermezken nihayete;

Baþýbozuk düzenin içine haykýrdýðý içli bir nida kadar

Þairin yükü bir kaygý

Bir de hüzün

Bir de aþký bandýðý en kayýp sure

Yine rahmetin duraðý

Bir de bilinmezin girdabý

Üstelik düþkün bir kadýn kadar zaaflarýnýn himayesinde

Yazmaya meyyal soytarý kelamý aklarken hece hece.