Zümrüd-ü Anka’ya
Sessizce gelip gitsen de gönül ülkeme
Kanat çırpışların ele verir seni
Ey Zümrüd-ü Anka…
Gelirsin sessizce
Naif kanatların bahar esintileri getirir sanki Cennetten…
Gönlümde çiçekler deli divane olur,
Açılır sele serpe,
Açılır rengârenk
Bir his dolar içime
Kalbim hızlı hızlı çarpar
Hissederim sanki gelişini
Gülümserim
Başımı kaldırıp ararım hayalini bulutlarda
Ama görmek ne mümkün
Zuhurunun şiddetinden görmez gözlerim siluetini
Gidersin sessizce
Ateş olur kanatların hüzün bırakır gönlüme
Bir anda hazana döner mevsim
Solar açan rengârenk güllerim
Dökülür yapraklarım gazel gazel peşinden
Bükülür boynum
Düşer yüzüm
Ellerimi uzatıp gökyüzüne
Haykırırım gitme kal diye
Ama ne fayda duyulmaz sesim
Yanar içimde umudun kuşları
Bir sabah küllerinden yine sen doğarsın sessizce
Ve sessizce gelir
Sessizce gidersin…
Sessizce gelip gitsen de gönül ülkeme
Kanat çırpışların ele verir seni
Ey Zümrüd-ü Anka…