ABLAM 


Ankara'ya geldiğimde bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyordu.

Ankara ağlıyor, ben ağlıyordum. Ablam, canım Ablamı kaybedeli tam 1 sene oldu bugün.

Haber bekliyordum telefon başında. Selma Ablam aradı geçmiş olsun dileklerini söylemek için. Konuşurken birden boğulur gibi oldum. Nefes alamıyordum. Evin içi çocuklarım, torunlarımla doluydu. Bağırmaya ağlamaya başladım. Ablama bir şey oldu, ablamı kaybettim diye haykırmaya ağlamaya başladım. Elimden telefonum düşmüş, ben baygınlık geçirmiştim.

Allah'ım göğsümün üzerine sanki taş oturmuştu!

Sonradan öğrendim ki ablacığımın kalbi durmuş 😢

Dr.lar tekrar çalıştırmayı başarmışlar..

Ablam ın büyük oğlu Tolga yı aradım hemen. Teyze haberim var hazırlanıyorum, Ankara'ya yola çıkacağım dedi.

Bende gitmek istedim ama bir hayli geçti. Ablamı makineye bağlamışlar.

O gece saatler geçmek bilmiyordu! Uykuya dalmıştım ki telefonum çaldı acı acı.

Acı haber diye açmaya elim varmadı. Oğlum yan odada uyur. Onun telefonuda çalınca Eyvah dedim. Korktuğum başıma geldi diye içim bir tuhaf oldu. Arayan Erkek Kardeşim Turgay dı.

Oğlum Anne gel otur dedi. Anladım oturmadan Ablam dedim. Kalktı bana sarıldı Anne başın sağolsun.......!

Allah'ım inanamıyorum bu nasıl bir acı? Kalbimin parça parça olduğunu, dağıldıgımı, eksik kaldığımı, Ablamı bir daha göremeyecek, o tatlı sesini bir daha duyamayacak olmanın acısı....tarifi yok...!!!

Sabah yola çıktım hemen, ancak yetişebilirmiyim endişesi, devamlı kardeşlerimi arayıp durumları hakkında bilgi alışım...Ah ablacığım diyerek yol boyunca ağlayarak nefesim tıklanarak Ankara'ya inişim....

Karanlıktı sanki Ankara....Gölbaşı Camisi'nde ikindi namazını müteakip lafı beynimde yankıları uğultusu dinmiyor. Çaresizlik içinde taksiye atladım. şoföre yalvarışım....! çok hızlı sür dedim, yetiştir beni ablama diye ağlıyordum...yetiştim...

Bunu ne için yazdım? Amacım acı tazelemek değil...hâla unutmadım ki...

Yağmurda defnettik, gecesi kar yağmaya başladı...Sabah dolmuştu bile....

Ablam nurlar içinde uyu...mekânın cennet olsun. Bu kardeşinin bir gün acısı diner mi bilmem? Unutulmayan acılarımda sende yerini aldın.

Şu an yazarken ağlıyorum...yalnızım ve kimsede anlamıyor bu derin kalp ağrımı...

Allah rahmetiyle merhamet etsin..



Aylin Akgün

( Ablam başlıklı yazı AYIN ŞAVKI tarafından 17.05.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.