Can...
Sizi hakkıyla dinlemeden
Merakı gidermek için
sualden sarfı nazar etmeden
Ruhi ve zihni yapınızı
şerh etmenin
farkında lığına erişmeden
Bir lahza adına görmem,
yüreğimde hissetmem
ve ruhi yakınlık gördüğümü
İnsan ancak bilinci, görgüsü, edebi,
samimiyeti, sabrı
ve fedakarlığı ölçüsünde
değerlidir, muteberdir, huzur naibidir
Bilmem ki...
Niçin inler bu garip gönlüm
Sinemde
melülleşir çıkmadan kelimelerim
Sükut ederimi boyun bükerim,
yüksek tepelerde nefeslenirim
Ruhumdan tezahür eden hicrana
refakat ederek göz yaşlarımı silerim
Gün yüzüne hasret umutlarım için sabrı,
kanaati, metaneti edeple öncelerim
Her şartta varlığın ve kudretin sahibi olan
Mevlaya hamdü sena eylerim,
nereden nereye geldik derim
Keder...
Vardır, içine 
