Görsel medyanýn gücü þüphesi tartýþýlmaz. Bunu bilen her düþünce ve fikir yayýcýlarý, yaptýrdýklarý film ve izlettirdikleri senaryo ile fikirlerini türlü cambazlýklar ile gösterime sunuyor ve aleni söylendiðinde kavgalara, savaþlara sebep olacak bu akýmlarý izleyene sempatik olarak sevdiriyor.

1970li yýllarýn rahmetli Kemal Sunal filmlerinde, kendisine filmin kahramaný olarak Þaban isminin verilmesi gibi. Þaban ayý, Ramazanýn müjdecisi ve rahmet ayýdýr. Þaban'ýn film içindeki sakarlýklarý güzelce mizah ediliyor ve izleyeni güldürüyor. Ne yazýk ki, hala da izlenmeye devam ediyor. Çünkü Türk sinemasýnda hala bu mizahýn alternatifi yok. Sonuçta, insanlar çocuklarýna bu ismi koymuyorlar artýk. Neredeyse, toplum þuurunda rahmet ayý deðerlerini yitirdi… Þaban deyince, inek Þaban geliyor akla, maalesef!  Yine bu filmlerde rahmetli Kemal Sunal, Saffet ismi ile görülüyor. Saffet, temiz, pak, pýrýl pýrýl demek. Ama filmlerde, aptal rolünde, bir türlü iki yakasý bir araya gelmeyen kiþi oluveriyor. Bu isim yüzünden üzülerek söylüyorum, etrafýmdaki insanlardan anlamsýz birçok espriye ve sataþmaya bizzat maruz kaldým. Ýnsanlar, eðer sevmiyorsa veya düþman ise, köpeklerine veriyorlar sevmedikleri isimleri, insanlara deðil… Kaldý ki, toplumsal etkileri ve güzellikleri tartýþýlmaz deðerleri, bu tür filmlerde izleyici ile karþý karþýya getirmek hoþ olmasa gerek.

O yýllarda çevrilen, Cüneyt Arkýn ile ünlenen, Kara Murat gibi filmlerde, lanse edilen yenilmez kahraman kiþinin adý ise, aileler tarafýndan büyük bir istekle konuldu. Filmlerin etkileri tartýþýlmaz. Çocuk, verilmek istene mesajla, hem tarihini seviyor ve hem de o kiþiliðe sahip olacak bir ideoloji içinde büyüyor. Bunun kime ne zararý var ki…  Özellikle þu günlerde gösterimde olan,  tarihi canlandýran, Diriliþ, Payitaht gibi dizilerdeki kahramanlar, çocuklar tarafýndan seviliyor, yaptýklarý taklit ediliyor, kendi aralarýnda bir oyuna ve piyese dönüþüyor. Bu gibi dizilerin ise, olumsuz bir yanýný nasýl bulur da tartýþabiliriz ki… Bunu yapan ve vesile olanlarý kutluyorum ve teþekkür ediyorum.

Çocuklar kitap okumayý sevmiyorlar… Bunun temel nedeni, görsel medya oyuncaklarýn dayanýlmaz cazibesidir. Görsel bir oyunun güzelliði,  kendince kurallarý içinde iyi bir sonucu elde etme güdüsü vermesi ve baþarý kazanmasý ile alýþkanlýk haline getiriyor. Kafasýnda düþünüp hayal edeceði kahraman yerine, var olan seçtiði kahraman ile istediðini gerçekleþtiriyor, görsel olarak. Oysa kitaplarda ne resim var, ne de hareket… Okudukça kendi hayalleri ile þekillenen kiþileri, yazarýn seçtiði hedeflere kilitliyor. Bu da, düþünce ekseninde tembelleþen beyin için zor ve sýkýcý geliyor. Çocuklarýn kahramanlarýný kendi üretmesi amaçlanmaktadýr kitaplarda, beyin loblarýný açmaya yöneltmektedir, çok da iyi niyetli ve bilimsel bir geliþimdir bu amaç beyinde ama kendi çocuðum dâhil bütün çocuklarda bu okuma alýþkanlýðý maalesef bulunmamaktadýr.  Çocuklarýn ellerinde tahtadan kýlýçlar, balonlar, uçurtmalar nerdeyse tarih olmak üzere… Çocuklarýn ellerinde artýk, lap top, ipad, cep telefonun gibi görsel medya oyuncaklarý var. Bir zamanlar televizyon ve radyo cihazlarýnýn alýnmasýna karþý çýkan ve bunu inancýn yitirilmesi gibi yorumlayan neslin direniþinin kýrýlmasý ve sonucunda onlarýn çocuklarý ise bilinç altýna yerleþtirdikleri isyanlarýný, evlilik programlarý, survivor gibi kiþiye hiçbir þey kazandýrmayan izlenimlere teslim edilen bir sonucun ortaya çýkarmasý gibi, çocuklara sakýn bu oyunlarý oynamayýn diyen ebeveynlerin çocuklarý da, Play Station gibi oyunlarýn oynandýðý kafelere teslim ediyorlar.  Teknoloji kaçýnýlmaz ve çocuklar bunu kullanmalýdýr. Ancak, filmlerde ve dizlerde ki toplumu istediði amaca göre yönlendiren kiþiler, bu tür oyuncaklarla da çocuklarý içinde hýrsýzlýðýn, arsýzlýðýn, bencilliðin, her türlü hile ile kazanýlan baþarýnýn amaçlandýðý oyunlar ile farkýnda olmadan bozulan bir neslin doðmasýna sebep oluyorlar.

Gönlüm istiyor ki, medya oyuncaklarý ve eðlencelerini hazýrlayan kiþilerin iyi niyetli olmalarýdýr. Bir yazýlýmcý olmak, bir iyi yazan senarist olmak gerekiyor ama milli olmak þartýyla. Bu tür senaryolarýn kendi geleneklerimizi koruyacak hassasiyetler içinde biçimlenmesi olmazsa olmaz ve þarttýr. Nasýl devlet, hayvancýlýkta, zeytin gibi ürünlerin yetiþtirilmesinde çiftçiye teþvik veriyorsa, milli deðerlerimizi ayakta tutacak filmlerin yapýlmasý, oyunlarýn yazýlmasý içinde teþvik verilmesi, yapýlan yarýþmalar ve verilen ödüllerle kiþileri bu yöne kanalize edilmesinin gerektiði kanaatindeyim.

Sonuçta açlýða çare bulunur ama ruhsal açlýðýn verdiði tahribata asla çare bulunamaz. Bu vesile ile 19 Mayýs Gençlik ve Spor bayramýný tebrik ediyorum. Ruhsal saðlýðý korunmuþ, kendisine verilen burslara ve teþviklere doymuþ, tarihini bilen, gelenek ve göreneklerini koruyan; dindar ve saðlýklý bir nesille yakalayacaðýmýz gelecek müreffeh günleri Rabbim nasip eylesin inþallah.

Saffet Kuramaz