İnsan...
Eşkıya kesiliyor
Kendini hüküm sahibi görüyor
Cehaleti, asabiyeti,
kini, hıncı törpülüyor
Hiç bir varlığın sahibi olmadığı
halde zan için öldürüyor
Neye inanıyor, nerede yanılıyor,
neden yapıyor, hangi paha için
aldanıyor düşünmüyor
Her lahzada ölümle iç içe olan,
alıp götüren
nedenlerden uzaklaşan göremiyor
Bakmayı, duymayı,
nedensiz yaşamayı,
hırsına kapılmayı,
nefsine kul olmayı, şehvete esir,
varlığa ait olmayı önceliyor
Niye...
Sema yıldızları
bağrında taşır
Her ayet ufku olan
insana bir şey anlatır
Ruh nereye ait olduğunu
hatırlatmak için sabırla yarışır
Vicdan sen pasif etsen de
masumiyetini anbean
idrakine derin iz bırakır
Hangi günaha sahip çıkarsan çık,
hesapsız aklı kullanan her kimse
zaten alık, zeki olmak mı
nefis için sanıklık
Nadan olma, umutlarını soldurma,
her arzuyu yaşayacağım diye avunma,
nasıl bir imana sahipsin hakkıyla sorgula
Dinle...
Çekinme, 
