Online Üye
Online Ziyaretçi
Sanal’dan yazıyoruz acı tatlı da olsa
Kederi, kaderimizi, nereye çıkar yolsa
Resimler, videolar, peş peşe ekran dolsa
Yapılan bir beğeni, yıkar kalbi leğeni…
Sanırım hiç kimseye güvenmez olduk birden
Ev ziyaretleri de, yok paylaşım derinden
Gerçeğin pabucunu dama attık ya, neden?
Yok mutluyum diyeni, yitirdik seven sayanı…
Uzağı yakın eder eşten dostan al haber
Hatta canlı yayınla konuşuruz beraber
Gördük ya öğrendik ya gerek yok neymiş sefer
Pasta çörek yiyeni, unut muhabbet diyeni…
Aynı hava solumak gülmek güldürmek varken
Nefes nefese kalıp oyun oynamak yarken
Çoluk çocuk birlikte paylaşmamız ayarken
Kayar sürekli eksen, yabancılaşır aksan…
İnsan ancak gerçekten varsa tanır tanışır
Aşkla sever sevilir küserse de barışır
Çocuklarına ancak gerçek yerde karışır
Sanal yer inan ziyan, görünür ayan beyan…
Saffet Kuramaz