Hava açýktý. O gün gökyüzü gerçek bir gök mavisiydi. Büyük þehirlerin kaderi gibi görülen hava kirliliði de; sýrra kadem basmýþtý sanki.  Etrafa tatlý ve rehavet verici hava akýmýnýn eylül rüzgârlarýnýn serinliði baþlamýþtý. Bütün caddeler insanlarla, maðazalar da çeþit çeþit mallarla doluydu.

 Sabah girdikleri üç ihaleden ikisini kendileri almýþtý. Onun hem sevinçle karýþýk hüznü vardý. Aldýklarýna seviniyor, omuzlarýna aldýklarý sorumluluðun altýnda kalkamamak endiþesiyle de eziliyorlardý.

 Ahsen Bey’in yakýn dostu Ahmet Bey Bursa’da yýllardýr bir kamu kurumunda müdür olarak hizmet veriyordu. Onun nazik davetini kýrmayarak Tayyare Kültür Merkezinde düzenlenen panele katýlmýþlardý. Ahmet Bey Protokole kalýrken Müteahhit Mesut’la Ahsen, Tayyare Kültür Merkezindeki panelden çýkmýþ yan yana yürüyorlardý. Ahsen Bey duygulu, okumayý seven, hassas bir insandý. Ulu cami avlusuna girerlerken Ahsen; Tanpýnar’ýn “Bursa’da Zaman” þiirinden dizeler okuyordu.

Bursa'da eski bir cami avlusu,
Küçük þadýrvanda þakýrdayan su.

Orhan zamanýndan kalma bir duvar...
Onunla bir yaþta ihtiyar çýnar

Eliyor dört yana sakin bir günü.
Bir rüyadan arta kalmanýn hüznü

Ýçinden gülüyor bana derinden.
Yüzlerce çeþmenin serinliðinden
…

Caddeler insan selini kaldýramazken koca Ulu cami, öðle namazýnda ancak üç saf olabilmiþti. Caminin üzerinde muhteþem bir tarihin izleri vardý.

Dün gezdikleri Kapalý Çarþý, Yýldýrým Beyazýt Camii, Muradiye, Yeþil Türbe ve Yeþil Camii, Demirtaþ, Hýdýrlýk Bey, Kamberler, Hamza Bey, Zeyneller, Altýparmak, I.Murat Hüdavendiðar Camilerini tekrar gözleri önüne getirdi. Somuncu Baba, Emir Sultan, Gül Çiçek Hatun, Devlet Hatun türbesi, Osman Gazi ve Orhan Gazi türbelerini ziyaret ederek dua etmiþler, bahçesinde oturarak yorgunluk çayý içmiþlerdi.

 Bursa'nýn her köþesinde kültür izlerine rastlamanýz mümkündü. Adým baþý karþýnýza çýkan Osmanlý Ýmparatorluðu'na ait camiler, medreseler, külliyeler, çeþmeler, çarþýlar, türbeler kentin kimliðini oluþturuyordu. Bursa, Ýmparatorluðun baþkenti olunca Osmanlý, kentte adeta mimari ve kültürel gücünü göstermek için elinden geleni yapmýþtý. Tarihi eser bakýmýndan son derece zengin olan dokusu son yýllarda ki yapýlaþmanýn arasýnda kaybolmuþ gibi görünse de bazý semtler adeta açýk hava müzesi görünümündeydi. Ulu cami kare planýyla Osmanlý cami mimarisinde özgün bir yapý, içindeki havuzu ve cam kubbesiyle de farklýydý. Havuzun tam üzerinde ki cam kubbeden süzülen gün ýþýðý ve duvarlarýný süsleyen hat sanatýnýn seçkin örnekleriyle caminin içi de mimarisi kadar etkileyiciydi.

Ulu cami'nin çevresinde yoðunlaþan çarþýlar, alýþveriþi sevenler için tam bir cennetti. Ýpekçiler, bakýrcýlar, kuyumcular, yorgancýlar gibi onlarca zanaat grubu için ayrý ayrý oluþturulmuþ bu kapalý çarþýlar Çin'den baþlayýp Bursa'da son bulan tarihi Ýpek Yolundan kente kalan ticaret mirasýydý.

Tamamen ipekle üretilmiþ ürünlerin satýldýðý dükkânlardan oluþan Koza Han, adýný yakýn tarihlere kadar ipek böceði kozalarýnýn burada alýnýp satýlýyor olmasýndan almýþtý. Kare planlý iki katlý hanýn ortasýnda ki havuz çevresi alýþveriþten yorulanlarýn dinlenebilmesi için çay bahçesi olarak düzenlenmiþti. Burada sapsýz fincanlarda içeceðiniz Türk Kahvesi kývamý ve lezzetiyle yorgunluðunu alacak kalitedeydi. Bursa'yla ilgili kartpostallarýn vazgeçilmez mekâný olan Yeþil Türbe ve çevresi bir sonraki duraklarý olmuþtu. Çelebi Sultan Mehmet'e ait olan altýgen planlý türbenin mavi çinilerle kaplý sade cephesinin aksine ceviz aðacýndan oyularak geometrik desenlerle süslenmiþ giriþ kapýsý ve rengârenk çinilerle kaplý iç duvarlarý oldukça ihtiþamlýydý.

Ahsen Bey yýllardýr hiçbir iþi olmamasýna raðmen Bursa’ya gelip gidiyordu. Bursa yüreðine huzur ve sükûn veriyordu. Bursa’yý bir ayrý seviyordu. Birçok tanýnmýþ ve manevi þahsiyetinde barýndýran Bursa, huzur ve esenlik veren bir þehir olmaya devam ediyordu. Genç müteahhit: “Sakin bir yerde oturarak biraz yorgunluk giderelim, olmaz mý?”

...

Devamý var

Bursa-140998