Yine gecenin namlusuna sürdüm sabahý
düþünürken sevdiklerimi
güneþin doðuþunu beklemeli
özlem ile hasret ile
göz kýrpar mý bilmem daðlarýn arkasýndan
beklemeli o yumuþaklýðý sýcaklýðý
bir sevgiliyi bekler gibi...



siz karanlýk zannedersiniz geceyi
oysa ne de aydýnlatýr
benim ruhumu
ne de huzur verir o arsýz gecenin gizemi...



yine gecenin namlusuna sürdüm sabahý
yine gece gece gelir aklýma vatan
bir uçtan bir uca o güzelim topraklar
kurdu kuþu börtü böceði
gelir aklýma güzel yurdum
hangi köþelerde ne tuzaklar
baþý dumanlý daðlar belki uzaklar...



gece elini verir ruhunu verir
tüm gizemini verir sana
almak istersen gönlüne koymak istersen
ne karanlýk ne de gece
bilirim hiç de yanlýþ yapmadý bana...



göðsümde uyuttum zaman zaman
kimi bebeleri mi
kimi zamanda sevdiðimi
on santimlik yere
sevdiðimle dünyalar sýðdýrdým
kýyamet kopacak oldu
göz yaþlarýyla vardým secdeye
baktým her yer merhamet doldu...



unutmamalý zamaný 
bir de insaný bir de günahý
bir de yanlýþ yaptýklarýmdan dilenen aman
dualarýna sýðdýr
onlar unutur belki sana yaptýklarý ahý
yine gecenin namlusuna sürdüm sabahý...