Baharýn  geliþine  sevinir gibi  sevindim.
Sen yeni  açmýþ papatyalar  arasýndan geçip.
Bana doðru gelince.
Ýçimde Anadolu sevinci ile.
Yaza kavuþmanýn  verdiði  rahatlýk.
Ve ilk kez kar görmüþ,
Ege gibi mutluluk gözyaþlarý  içinde.
Sarýldým  sana mevsimlik  olduðunu  bile bile.

Dilim  lal olmuþtu sanki,
Tek bir söz çýkmýyordu  aðzýmdan.
Güzelliðin  karþýsýnda el pençe.
Gözlerimi  zerre kýrpmadan.
Öylece  baktým  gözlerine.
Gideceðini  bilerek.

Ayrýlýk günü  gelip  çattýðýnda.
Biz kadar bitkin deðildi  asuman.
Aðlayacak  derman kalmýþtý  gözlerinde.
Bizse  farklý  yollara  koyulmuþ  gibiydik  çoktan.
Konya ovasý gibi çehren  ilk kez kýrýþmýþtý.
Þefkatten yoksundu bakýþlarýn.
Kutuplar  kadar buz  kesmiþ  bir ifadeyle.
Bitsin  dedin bitti.

O günden  sonra,
Söz verdim kendime.
Bir daha deðil  kimseyi  sen gibi sevmek.
Seni bile eskisi  kadar sevmeyeceðim dedim.
Öyle  bir  aþksýn  ki yalancý  çýkardýn  seveni.
Ve ben el üstünde  tuttum üzeni.
Deðiþtirmek  mümkün  olsaydý  keþke bu düzeni.
Mümkün  deðil ya ona yanarým.

Oysa  yürüdüðüm  yolda sen ol istedim hep yanýmda.
Kolum  kanadým sen ol.
Seninle varayým  aþkýn  eriþilmez  tadýna.
Mutluluða  çýksýn  sana çýkan  her yol.
Aydýnlýk  günler adým mesafesinde  olsun.
Yýldýzlarý  aðýrlamak  için uðrasýn  þehrimize karanlýk.
Kalbi  lügatýma  göre huzursun.
Seninle mümkün  bahtiyarlýk.
Hiç  uðramaz  sanýyordum bize ayrýlýk.
Olmadý iþte tadýna  varamadýk  mutluluðun.
Elin  elimde  hayata meydan okuyacaktýk.
Cehennem azabý  sanki yokluðun.
Her ne ise beni sana yabancý  kýlan.
Hayatta hiç piþmanlýk  yaþama tek dileðim.
Ýki  cihanda iflah  olmasa da kalp kýran.
Sana hüzün  hiç uðramasýn meleðim.