Aradan geçmiþ aylar kralla kraliçe

Konuþuyorlarmýþ bir gün her keslerden gizlice

 

Kral eþine diyor “haným bizde yaþlandýk

Çekilip inzivaya rahat edelim artýk.

 

Tacý devredip gidip kafamýzý dinlesek,

Torunlarý severek günümüzü gün etsek.

 

Krallýðý hak eden yalnýz küçük oðlumdur,

Onu tahtýmda görmek en son mutluluðumdur.

 

Ülkemi ileriye küçük oðlum götürür.

Diðerleri devleti satar savar bitirir”

 

Bu düþünce içinde kral plan yaparken

Bir ihanet ateþi yanýyordu bir yerden.

  

Büyük oðul evinde;

Sezmiþ karýsý, kral tacýný devredecek,

Yeni kral mutlaka küçük kardeþ olacak.

 

Kadýn demiþ eþine “bu böyle olmayacak,

Sen böyle uyudukça kardeþin kral olacak.

 

O kral olur ise karýsý kraliçe,

Bir plan yapmalýyýz herkeslerden gizlice.

 

Yoksa ben hesetimden için için yanarým,

Kendim ile birlikte seni bile yakarým.

 

Durma hemen çýk yola büyücüler eline,

Öyle bir büyü bul ki yok olsun ikisi de.

 

Hatta kýzlarý dahi ne konuþsun ne görsün,

Bir sürüngen misali sürüm sürünsün.”

 

Ortanca oðul evinde;

Sezmiþ karýsý, kral tacýný devredecek,

Yeni kral mutlaka küçük kardeþ olacak.

 

Kadýn demiþ eþine “bu böyle olmayacak,

Sen böyle uyudukça kardeþin kral olacak.

 

O kral olur ise karýsý kraliçe,

Bir plan yapmalýyýz her keslerden gizlice.

 

Yoksa ben hesetimden için için yanarým

Kendim ile birlikte seni bile yakarým

 

Durma hemen çýk yola büyücüler eline,

Öyle bir büyü bul ki mahvolsun ikisi de.

 

Hatta kýzlarý dahi ne koþsun ne yürüsün,

Bir sürüngen misali sürüm sürüm sürünsün.”

 

Ýki kardeþ uyanmýþ kimseye sezdirmeden,

Atlamýþlar atlara gitmiþler sabah erken.

 

Büyücüler ülkesi tam kýrk günlük yol imiþ,

Ýki kardeþ korkarak çaresizce at sürmüþ.

 

Bazen dumanlý daðlar bazen aþýlmaz yarlar,

Bazen karlý tepeler bazen yeþil diyarlar.

 

Bazen çöllerden gitmiþ çok eziyet çekmiþler,

Sonunda büyücüler ülkesine yetmiþler.

 

Etraflarýný sarmýþ garip garip mahlûklar,

Onlarý yakalayýp sýkýca baðlamýþlar.

 

Korkudan iki kardeþ geçmiþ kendilerinden,

Hiçbir þey gelmiyormuþ onlarýn ellerinden.

 

Açmýþlar gözlerini gayet korkunç bir yerde,

Bakmýþlar ki her biri ayrý birer kürede.

 

Kürelerin içinde keskin çiviler varmýþ,

Elleri ayaklarý zincirlerle baðlanmýþ.

 

Seslenmiþ büyük oðul “büyücü baþý gelsin,

Ne olur bizi bir kez bir dakika dinlesin.

 

Kýzýl Elma ülkesinin her iki prensiyiz,

Büyücü baþý gelse onu ihya ederiz“

 

Duymuþ haykýrýþlarý kötü büyücü baþý,

“Demiþ hele görelim biz bu arkadaþlarý.

 

Ne dertleri vardýr ki buralara gelmiþler,

Bir soralým bakalým, acep ne istermiþler.”

 

Korkunç bir gürültüyle dumanlar çýkmýþ yerden,

Ýki kardeþ görmüþler büyücüyü aniden.

 

Büyücü baþý demiþ “nedir bizden arzunuz?

Kýrk günlük uzun yoldan buralara geldiniz”

 

Büyük oðul demiþ ki “Arzumuz budur sizden,

Bir büyü verin bize sonra dileyin bizden.

 

Neler diler iseniz yerine getiririz

Ýsterseniz tonlarla size altýn veririz.

 

Küçük kardeþimize krallýk kalmamalý,

Hem kendisi hem eþi hem kýzý mahvolmalý.”

 

Büyücü baþý bile hiç bir þey anlamamýþ,

Demiþ zalim ben deðil vallahide bunlarmýþ.

 

Hiç böyle þey yapar mý kardeþi kardeþine,

Böylesi hainlerin rastlamadým eþine.”

 

Bir an nutku tutulmuþ demiþ “bekleyin biraz

Bu konuyu yukarý eylemeliyim ben arz.”

 

 Birden bire kaybolmuþ dumanlar çýkararak,

Sonra tekrar görünmüþ adeta anýrarak.

 

Demiþ ”bir þartla size, bu büyüyü veririm,

Kabul etmez iseniz sizleri öldürürüm.”

 

Ýndirmiþ ikisini o pis korkunç küreden,

Bir toz vermiþ onlara elindeki þiþeden.

 

“Bu tozu siz onlarýn yemeklerine katýn,

Mutlaka siz sahibi olacaksýnýz tahtýn.

 

Bu öyle bir büyüki ben ölürsem bozulur,

Yoksa sonsuza kadar yazý böyle yazýlýr.

 

Varýn gidin ben sonra kararýmý veririm,

Bedeli nedir ise gelir sizden alýrým.”

 

Ýki kardeþ çaresiz kadere razý gelmiþ,

Ýkisi de teklife korkarak olur demiþ.

 

Büyüyü alýp sonra yola revan olmuþlar,

Bu amansýz yerlerde epeyce yorulmuþlar.

 

Demiþler bir yer bulup atýmýzdan inelim,

Daha yolumuz uzun bir gece dinlenelim.

 

Neden sonra çok güzel uygun bir yer bulmuþlar,

Kamplarýný o yerin merkezine kurmuþlar.

 

Büyük kardeþ etraftan çalý çýrpý toplamýþ,

Gece soðuktur diye büyük bir ateþ yakmýþ.

 

Su adeta buz gibi içmiþler kana kana,

Ýki kardeþ uzanmýþ uyumuþlar yan yana.

 

Kuþ sesi böcek sesi ne güzel ötüyormuþ,

Ýki kardeþ de ayný rüyayý görüyormuþ.

 

 Rüyasýnda büyücü ona doðru geliyor

“Benim bu sözlerimi hele bir dinle” diyor.

 

“Büyüyü aldýn ama bir tek sen kalmalýsýn,

Taç yalnýz senin hakkýn kral sen olmalýsýn.

 

Bir ülkede olur mu iki tane pehlivan?

Kardeþin uyanmadan hemen çabucak uyan”

 

Uyan onu yok et ki sana kalsýn krallýk,

Bu iþi çabuk bitir ýþýmadan ortalýk.

 

Ýkisi de aniden uykudan uyanmýþlar,

Sonra hançerlerini hýþýmla sallamýþlar…

 

Bu sýrada ülkede;

Kardeþlerinin kaybý herkesi candan üzmüþ,

Küçük kardeþ onlarý her yerde arýyormuþ.

 

Askerlerde her bir yaný didik didik etmiþler,

Sanýrsýn iki kardeþ yeraltýna gitmiþler.

 

Ülkenin dört yanýna tellallar baðýrtmýþlar,

Ne bir iz ne bir haber hiçbir þey bulmamýþlar.

 

Analarý kederden aðlayýp hastalanmýþ,

Üzüntü ve hasretten ulu rahmete varmýþ.

 

Kral hem eþ acýsý hem evlat hasretiyle,

Aðlayarak söylermiþ yüreðinden mersiye.

 

Ama nerden bilsin ki kötülüðe gitmiþler,

Dünya serveti için özünü kaybetmiþler.

 

Günler günleri karmýþ büyük oðul evinde,

Hanýmý inanmamýþ bir an gördüklerine.

 

Çýkýp gelmiþ kocasý sapa saðlam dip diri,

Kadýn demiþ görünme çabucak gir içeri.

Hasbi hal edip sormuþ ”hele söyle ne yaptýn?

Aylardýr beni burda gözü yaþlý aðlattýn”

 

Yollarýný beklerken geçmiyordu günlerim,

Bir pamuktan ipliðe dönmüþtü sinirlerim”

 

Kadýn basmýþ baðlamýþ ard arda yalanlarý,

Güya anlatýyormuþ o yokken olanlarý.

 

“Getirdin mi büyüyü artýk sabrým kalmadý,

 O zalim baban var ya hatýrýmý sormadý.

 

Hele ki o kardeþin ve hanýmý yoklar mý?

Her gün her saat her an aldýlar ahlarýmý.

 

Bana nispet yaptýlar kral biz olduk diye,

Bizleri atacaklar her keslerden geriye”

 

Büyük oðul hiddetle demiþ” artýk geçecek,

Senin bu çektiklerin bundan kelli bitecek.

 

Bu büyülü tozu sen onlara yedirirsen,

Sonra benden dile sen, dile ne diler isen”

 

Karýsý demiþ “kolay onlara yediririm,

Bir kese altýn ile aþçýsýna veririm.

 

Diyorlar aþçýlarý çok paragöz biriymiþ,

Para için babasýný dahi keser yer imiþ.”

 

Kraliçelik hevesiyle depreþmiþ arzularý,

Tebdil kýyafet giymiþ evden çýkmýþ dýþarý,

 

Gitmiþ küçük kardeþin aþçýsýnýn yanýna,

Demiþ “az biraz hele gel sen benim yanýma.”

 

Aþçý onu tanýmýþ “emrin nedir sultaným,

Ýste sana vereyim kurban olsun bu caným.”

 

 Vermiþ büyülü tozu bir kese altýn ile

Aþçýnýn gözü dönmüþ demiþ “yaparým hile.”

 

Gitmiþ eve piþirmiþ en leziz yemekleri,

Yerine gelmiþ o an zalimin istekleri.

 

Sofradan kalkar iken küçük kýz düþmüþ yere

Ne aðzý var ne dili uzanmýþ sere serpe

 

Elleri ayaklarý tutmaz olmuþ aniden

Ne eylese eylesin kalkamýyormuþ yerden.

 

Küçük oðul þaþýrmýþ demiþ neler oluyor?

Musibetler durmadan gelip beni buluyor.

 

Annesi feryat etmiþ yavrum diye aðlamýþ

Zavallý kadýn yine karalarý baðlamýþ.

 

Küçük oðul bir türlü bilmemiþ olanlarý,

Kötü günlere koymuþ bu olanlar onlarý.

 

Ülkedeki hekimler birer birer gelmiþler,

Kýzýn hastalýðýný bir türlü bilmemiþler.

 

Zavallý küçük kýza deðmiþ iblis nazarý,

Feryat figan içinde aðlarmýþ zarý zarý.

 

Geçmiþ günler haftalar bir birini kararak,

Onlara kalmýþ azap üzülmek ve aðlamak.

 

Bir gün meçhul bir kiþi çýkmýþ gelmiþ beriye,

Beklide kýzcaðýzý iyi ederim diye.

 

Bu bilge kiþi demiþ” birde beni dinleyin

Hele bu yavrucaðý bir kez de ben göreyim.”

 

Kim bilir belki onun derdini ben anlarým,

Çok iyi ettiðim var böylesi insanlarýn.

 

 Getirmiþler adamý küçük kýzýn yanýna,

Sonra elini koymuþ yavrucaðýn anlýna.

 

Gözlerine bakýnca korkudan geri kaçmýþ,

Gözlerinin nurundan olanlar ona akmýþ.

 

Ve kendinden geçerek derin uykuya dalmýþ,

Birkaç saat geçince irkilerek uyanmýþ.

 

Küçük oðul demiþ ki “ne gördün anlat hele

Bir deva bul bu ne olur yalvarýrým bu derde.

 

Eðer ki bu illetin bulursan çaresini

Altýn zümrüt ya yakut ihya ederim seni”

 

Ýhtiyar yavaþ yavaþ gelirken kendisine,

Ayan olmuþ olanlar ayan beyan gönlüne.

 

Ürkmüþ gördüklerinden hemen kaçmak istemiþ,

Saray muhafýzlarý adamý engellemiþ.

 

“Demiþ olamaz böyle ne yapmýþlar bu kýza?

Sanýrsýn ki gözleri benziyor bir yýldýza,

 

Gözlerinin ferinde gördüm tüm olanlarý,

Tanrým neden yaratmýþ böylesi insanlarý.

 

Kurmuþlar üstünüze çokça zalim bir büyü,

Yeryüzünde hiç kimse bozamaz bu büyüyü.

 

Büyücüler elinde vardýr yalnýz çaresi,

Büyüyü yapan kimse çaresidir ölmesi.

 

Ama bu iþi yapmak imkânsýz gibi bir þey,

Unutun beni artýk demedim size bir þey”

 

Küçük oðul baþýný avuçlarýna almýþ

Yavrusunun haline hüngür hüngür aðlamýþ.

O ki nice devleri kýlýcýyla alt eden,

Yeraltý dünyasýný fethedip abat eden,

 

Korkunç canavarlarý, ejderhalarý yenip,

Düþmana korku salýp dostunu sevindiren,

 

Bir büyük kahramanken þimdi ne hale düþmüþ,

Ülkesinin üstüne leþ yiyenler üþümüþ.

 

Çaresiz küçük oðlan kýlýcýný kuþanmýþ,

Büyücüler eline doðru hýzla yollanmýþ.

 

Kralda hasta düþmüþ serilmiþ yataklara,

Dünyanýn her tarafý olmuþ ona kap kara.

 

Hekim baþlarý gelmiþ bir deva aramýþlar,

Bu kötü hastalýða çare bulamamýþlar.

 

Sonunda iyi kral gitmiþ hakkýn katýna,

Büyük oðul oturmuþ krallýðým tahtýna.

 

Acep gökten üç elma düþer mi baþlarýna,

Masalýmýn devamý belki gelir yarýna.