Tüm duygularýn teamül hükmünde bir de kabaran nefsin ihaneti yine benlik yüklü bildik bir yokuþ iken nakþeden, üstelik tüm duraðanlýðýn kazanýmý onca yitik ve sancýlý hitap gücü, yine varlýðýn da son sürat sýðýnacak bir gönül aradýðý.

Zansýz ve metazori; hükmen yenik sayýlmýþ olmasý belki de reddi de kabulü de güç yine o varlýk katsayýsý.

Bir lehçeden ayrýk bir nüfus mu da sayýsýz harfin taarruzu ile rakamlar bile suskunluða bürünüyor ve baþlýyoruz saymaya geri istikamet bir de rast geliyoruz ki o tumturaklý ve oturaklý hacmi ile sýfýr baþköþede.

Zorlarýn sanatý insanlýk yine de kolay bir yolmuþçasýna sunduðumuz ve akabinde sýnandýðýmýz insanlýk çatýsýndan hallice bir hikmet olmasýný da asla öteleyemezken.

Meskenler.

Mecazi yaptýrýmý tüm gölgelerden kaçýp da düþtüðümüz aðzý açýk kuyu ve derinlerde tecelli eden müþkülün yorduðu, düþmanýn kýnadýðý ama Hakk yolunda en güçlü saltanat yine Yaradan’ýn huzurunda bir hitap yetisi ile sunduðumuz iç beyanýmýz.

Topraktan gelip toprak olmakla iþtigal eden tüm dirliðin de duru suya dönüþme tahayyülü ile sarkacýn nice gel-git inde bir sure nazikliðinde, açtýðýmýz ellerimizin sunumunda o içgüdüsel kazaným.

Þikâyet erbabý bizler ama yolumuz haktan yana ve Hakka uzanan.

Sýfatlarýn badireli birlikteliði yine özne babýnda; yüksünsek de yürüsek de dursak da az sonra tecelli edecek o duru pýnar ve coþkunun saf dilinde bir tebessüm kondurduðumuz bir dost yüreðinde sahip olmak öncelikle konduramadýðýmýz ama korumacý vekâleti ile yine masum bir seyir kadar sevecenliðin de hikmet olma kýstasý.

Susmak nasýl ilahi bir ýþýksa ve aþkýn recminde görkemin de þahý onca kapsama alanýnýn hala nasýl oluyor da kayýt dýþý bir þerhi iken yüreðin beyaný.

Ýç hezeyanlarýmýz ve kýpraþan yenilgi imleri yine de tehdit unsuru bellediðimiz görkemi mi nefsin kayýtsýzlýðýnda benlik de cebelleþirken onca ihtirasý ve nazýný bilinmedik bir rakýma taþýyan cehaletiymiþçesine tezahür eden doyumsuz külliyatý yine bilindikten çok öte arzularýn da katsayýsýnda hükmeden devran ötesi yegâne tasavvuru kâh dünyanýn kâh tüm âlemin.

Çýtayý yükselttikçe kabaran inisiyatif.

Zaman daraldýkça artan o pekiþtirme ihtiyacý belki de teyit etme zorunluluðunda biz hala dört dönenirken ýrksal bir pekiþtireç kývamýnda, nasýl oluyor da soyutluyoruz birbirimizi beraberlik denen o duygu da sevgi tarhýnda ölüme terk eden.

Ölüm…

Sürgün benlik…

Yalan…

Yalancý çoban misali onca yeknesak gýybet ve konan sýfatlarýn koyultuculuðunda bir hutbe tadýnda iç sesin kaynaþtýðý sureler ve evveliyatýmýzý sonlandýrýp sonrasýzlýðýmýzý da içselleþtirdiðimiz hele ki hiçlik manifestosunda bir katre de olsa huzurun eksikliðine dayanamazken ama gölgelerin hitabýný da görmezden gelememenin sunumunda, hazin bir makam yine insanlýk tarhýnda insanlýk dýþý taarruzlarýn yitime ve bozguna uðrattýðý…

Hazreti Peygamberin sorduðu þu sual mi de anlýk bir duraksama geçiriyoruz?

‘’Kýyamet günü, ümmetimin iflasa gideni kimdir, bilir misiniz?’’

Akabinde cevabýný bilfiil sunduðu yüce Efendimizin:

‘’Kýyamet günü iflasa giden þudur: Oraya gelirken, namazý ile orucu ile gelmiþtir. Diðer yanda iþlediði günahlar: Misal; þunun malýný yemiþ, þuna sövmüþ, þuna iftira atmýþtýr. Bu durumda, onun iyiliklerinden alýnýr, bu kötülüklerin karþýlanmasý yapýlýr. Ýyilikleri tükendiði zaman da, zulmettiði kimselerin hatalarý onun üzerine yüklenir, doðruca cehenneme atýlýr.’’

Ötesizliðin zannýnda bir de aþký kutsayan evren…

Zamansýzlýðýn ya da amansýzlýðýn sancýsý ile uyutulan benlik ama uyumayan Ýlahi Adalet.

Ýmam Cafer Sadýk þöyle demiþtir:

‘’Ölüm tövbedir.’’

Yüce Allah þöyle buyurmuþtur:

‘’Tövbe ediniz ve nefislerinizi öldürünüz.(Bakara, 54)

Surelerin sunumunda huzur; sevginin hükmünde mutluluk; ibadetin de þartsýz koþulsuz yarattýðý o huþu üstelik zerrelerden teþekkül eden ama varlýðý da hiçlik ile karþýladýðýmýz ya da hiçliðin sunumunda bir meþale iken yürek yangýný…

O yangýn ki; Allah aþkýna uzanan, o yangýn ki; her tecelli eden badireyi teselli bilip asla yüksünmeden törpülerken onca uzvunu bilinmezin ama dirayetinin de sýnandýðý bilinciyle Allah yolunda bir kazaným ardýna verdiði kayýplarýn þükrü ve sabrý ile selasý verilen her duygu.