her insan
sahip olduklarının değerini bilseydi
yanından hiç ayırmazdı sevdiğini
sevmek olurdu birinci önceliği
at kafandan tüm olumsuz şeyleri
en ümitsiz anında
yanında kimse olmadığında
tut ellerimi sımsıkı bırakma
ağlamana dayanamam sil gözyaşlarını
daya başını omuzlarıma
sığınacağım limanım sensin diyerek
bahanelere sığınma sakın
onlar günü kurtarır sadece
arkanda yaralı bir kalp bıraktın
üzerine basma incitme
içimdeki umutları tüketme
sevmeyi dene bir kezde olsa
aşka inanmasan da
umut nedir ?
olmayacak duaya amin demek mi
yoksa kurduğun hayallerin peşinden sürüklenmek mi
söyle hangisi gerçeğin senin
seni ilk gördüğümde
önce baktım gözlerine
hani o elektrik denen şey var ya
inan tepeden tırnağa titredi bedenim
hüzün kokuyordu sanki tenin
yaşananlar derin izler bırakmış sende
sen inkar etsen de
anlatıyor herşeyi yüzündeki çizgiler
kiymetlidir
canıma can dediğim
olur benim dünya ile ahırım
ömrüm derim canım derim ruhum derim
yere göğe koyamam çok severim
herşeyim o\'dur benim
hayatın gerçekleri acıdır
gözlerime bakarsın çektiklerimi göreceksin
kaç kez boğuldum gözyaşlarımda
sen yalnızlığın acısını bilir misin
hiç açtımı yüreğinde zakkum çiçekleri ...
Refik
15. 06. 2017
İstanbul
