Adıyamanı...
Çok severim, ezgilerini dinlerim
İlk geziye
gittiğimde hizmete aç gördüm
İnsanlarının samimiyeti
ve mahzun haline şahitlik ettim
Ölümsüz
olmak için devrin kralının
Nemrut dağında ki emelini seyrettim
dağın en yüksek yerine
devasa taşlarla
yaptırarak dizdiğini müşahede eyledim
Aşkın,
sevdanın, örfün, asabiyetin,
dini hassasiyetin daha belirgin olduğu
Adıyamandan tuhaf bir gariplik hissettim
Konuş...
Aşkın ateşiyle tutuş
Ne vakit olacaktır hevadan kopuş
Her cefa
ve çile beşer için zor gelen yokuş
İlim ve edep sahibi,
sabır ve irfanda azimle uçan bir kuş
Ruhun
kanatları olmalıdır aklın,
marifetsiz serap gibidir ,
menzile nasıl gidecek görmeyen baykuş
Ben...