Cadde üzeri, geniþ bahçeli evin önü, kaldýrýma park etmiþ arabalarla kapanmýþtý. Siyahlar içinde bir kadýn kapýya çýktý. Misafirlerini arabalarýna kadar uðurladý. Ýnsanlarýn yüzü gülmüyordu. Aðýr adýmlarla eve dönerken dengesini kaybetti. Ýçeriden baþörtülü Arap bir kadýn durumu fark edip yardýma koþtu. Endiþesi yüzünden okunuyordu. “Elizabeth iyi misin? Ambulans çaðýrayým mý?” Elizabeth “Biraz uzansam geçer Farah,” diyerek kadýnýn koluna girdi. Birlikte yavaþ adýmlarla eve yürüdüler. Kocasýnýn ölümü sonrasý taziyeye gelenler Elizabeth’in acýsýný arttýrmýþtý. Koridora girdiklerinde Elizabeth kendinden geçmek üzereydi. Farah dikkatle kanepeye uzanmasýna yardýmcý oldu. Pencereleri açýp komodinden kolonya þiþesi aldý. Arkadaþýnýn baþucunda þakaklarýný ovarken yanlarýna hýzla bir delikanlý geldi. Burnundan soluyordu. “Senin ne iþin var burada!” diye Farah’tan hesap sordu. Annesinin gözlerine dik dik baktý. “Babamla birlikte onlarca sivili konser çýkýþý katleden teröristlerle bu kadýn Müslüman deðil mi?” Farah’ýn gözleri doldu. Kýsýk sesle “Allah’ýn ne dediðini Ýþidden deðil de Kurandan öðrenseniz daha iyi olmaz mý?” diye sorabildi. Elizabeth “David, bütün Müslümanlar bir deðil. Farah akrabalarýmýzdan daha fazla bizimle ilgilendi,” diye araya girdi. David annesinin Farah’a sahip çýkmasý sebebiyle sinir küpü olmuþ yerinde duramýyor bir o yana bir bu yana öfkeyle yürüyordu. Kendi kendine söylenerek salondan odasýna geçti. Kapýyý arkasýndan sert çekti. Kadýnlarýn yürekleri hopladý. Elizabeth arkadaþýnýn rencide olmasýndan rahatsýz oldu. Kendini zorlayarak doðrulup odaya yöneldi. Farah “Babasýnýn acýsý taze, büyütülecek bir þey yok,” dese de Elizabeth odaya girdi. David þarjöre mermi diziyordu. Elizabeth panikle þarjörü almaya çalýþýnca David annesini kolundan tutup odadan dýþarý çýkardý. Elizabeth kocasýna mý oðluna mý üzüleceðini þaþýrmýþ hýçkýrarak aðlýyordu. “Oðlumu katil yapacaklar.” Farah Elizabeth’i yanýna oturtup gözlerini sildi. Baþýný omzuna yasladý. Sevgi dolu bir sesle “Bu gece Kadir gecesi. Kuranýn indirilmeye baþlanýp sema kapýlarýnýn açýldýðý, dua ve tövbelerin kabul edildiði kutlu gece. Dua edebilirsin," diye sakinleþtirmeye çalýþtý. Elizabeth duruldu. “Ben Hristiyaným.” “Hristiyan olmanýz Kadir gecesinde dua etmenize engel deðil.”

Gece yarýsý þehirler arasý otobanýn üzerinde ay parlýyordu. Araçlarýn farlarý yolu ýþýk nehrine çevirmiþti. Siyah makam arabasý nehirden ayrýlýp benzinliðe girdi. Açýlan pencereden uzanan el, anahtarý pompacýya uzattý. Sinirli bir sesle “Doldur!” diye emretti. Þoför koltuðundaki “Suudi petrol bakanlýðýndan Hamid El-Sabbah ihaleye fesat karýþtýrdýðýmýz fark etti. Yarýn elindeki belgeleri ifþa edecek. Paçamýzý nasýl kurtaracaðýz? Kafam durdu,” diye isyan etti. Yanýndaki “Endiþelenme Aaron,” deyince, Aaron öfkeyle ellerini arka arkaya direksiyona vurdu. “Nasýl öfkelenmem Ariel. Çevirdiðimiz dolap ortaya çýkarsa Ýngiltere ticaret komisyonundaki iþimizden olacaðýz.” Ariel radyoyu açýp klasik müzik kanalý buldu. “Sakinleþ artýk! Ýþid’in üstlendiði Manchester’daki konser saldýrýsýnda ölen güvenlik görevlilerinden birinin oðluyla görüþüyorum. Çocuk tava geldi. Saldýrýyý yapan Ýþid hücresinin finansçýsý olarak Hamid El-Sabbah’ý iþaret ettim. Çocuk babasýnýn intikamýný alýrken bizim de ihale sorunumuz ortadan kalkacak.”

Güneþ ýþýklarý aðaç dallarýnýn arasýndan süzülerek salona doluyordu. Arap adam boy aynasý karþýsýnda geleneksel kýyafetini düzeltirken sýrtýna fýrlatýlan topla sarsýldý. Arkasýna döndüðünde sýrýtan kýzýný gördü. Çocuk “Baba akþama eve dönerken kavun getir olur mu?” diyerek adamýn bacaðýna sarýldý. Adam þefkatle çocuðun baþýný okþadý. “Neredesin Minel!” diye seslenen kadýn sarmaþ dolaþ baba kýzý görünce “Allah muhabbetinizi artýrsýn,” deyip elindeki okul çantasýný çocuðun sýrtýna geçirdi. “Unutma babasý kavunumuzu. Minel bugün ilk orucunu tutuyor. Ýftarda yiyelim.” Çocuk sevinçle evden çýkýp caddede bekleyen servise koþtu. Kadýn eþinin sessizliðinden rahatsýzdý. “Petrol ihalesine mi canýn sýkýlýyor?”  Adam evrak çantasýný kontrol ediyordu. “Lortlar kamarasýna belgeleri vereceðim.”  Kadýn kaygýyla eþine sarýldý. “Tehdit aldýðýndan bahsedecek misin?”

Farah arka arkaya kapýyý çaldý. Açan olmayýnca baþýný sað tarafa doðru uzatýp pencereden içeri görmeyi çalýþtý. Camdan yansýyan ýþýk gözünü alýnca çantasýný baþýna siper yaptý. Elizabeth kanepede uzanmýþ, gözleri kapalýydý. Farah panikledi. Cama vurduysa da arkadaþýný uyandýramadý. Hýzla evin arka tarafýna dolandý. Mutfak kapýsýndan içeri girdi. “Elizabeth!” diye seslenerek koþturdu. Arka arkaya sarsýnca kadýn kendine geldi. Elizabeth hüzünlüydü. “David sen gittikten sonra evden çýktý. Bir daha geri dönmedi.” Farah Elizabeth’i kaldýrdý. “Odasýna gidip bakalým.” Birlikte odaya yöneldiler. Perdeler kapalýydý. Etrafý laptoptan yayýlan ekran ýþýðý aydýnlatýyordu. Farah Elizabeth’i yataða oturtup bilgisayar masasýna geçti. “Dün gece Kuran indirilmiþ.”