Yorgun yüreğimi yar yaraladı,
Sabredip çekerim ölene kadar.
Gönlüm bu yar için can paraladı,
Beklerim kapımı çalana kadar.
Hasretten yandıkça rüzgâr estirdim;
Kanayan yaraya sabır bastırdım;
Kime ne diyeyim, kendim küstürdüm;
Gülemem, küskünüm gülene kadar.
Gönlümde bitmezse bu sürünceme,
Dil kelepçe vurur durur heceme,
Bilsinler gün doğmaz artık geceme,
Yârim selamını salana kadar.
Sevdam esirgemiş sözünü benden,
Nicedir çevirmiş yüzünü benden,
Azrail ayırmaz gözünü benden,
Ölmek istemem yar gelene kadar.
Coşari cananı kınamak olmaz!
Sevda üzerine sınamak olmaz!
Yürümeyen aşkı denemek olmaz!
Ta ki kalpte güller solana kadar.
İbrahim COŞAR
