Çakýl taþý, zümrüdü Anka kuþu;

Sað salim varmak yarýna,

Andýkça tebessümü unutan kayýp yarýmýn,

Dillenen þarkýlara niyazým,

Az sonra kavrulacaðýmý bildiðim hangi yeminse

Sözümden döndüðüm.

Tanrým, unutma beni hükmeden deryalarda

Kayýp bir damla kadar aciz,

Tümseklerde düþmüþlüðümü.

Gönül gözümün gördüðü her kehaneti

Yine mimlerken insanoðlu

O defolu sükûnetimi

Hani, az sonra kopacak küçük kýyamet öncesi

Sevsin beni cümle âlem, demeye meyyal

Þu kýrýk tebessümümde

Þiir tadýndayým yine makberin suretinde

Hangi elyaf gölgeyse

Þereflendirdiðim bir hüzün hürmetine

Aczi yetimi kutsadýðýnýn bilincinde.

Asýlý bir yapraðým daraðacý misali,

Yorgun iplerim,

Döngünün kerametine yüzümü sürdüðüm

Asýk yüzlü bir rehavetim

Yine cümle âlem nazýnda mutluluðun

Azýðýmda yenmedik ne mi kaldý, diyenlere biat

Bir de yüksek ökçeli sessizliðin dirlik bildiði

Bir kehanete ithaf en,

Döþediðim iç yollarýmýn

Devrilmiþ hangi vagonunda

Yine pejmürde bir yolcuyum

Üstelik kaçak ve kaçýk bir âþýk.

Biletsiz yolculuðum kim bilir?

Gidip de dönmemek var, diyen bir kelamý da

Yalandan söylemedim hani:

Diri temennilerim ýþýldarken,

Iþýldak meali kýrýk cümleler nazarýnda

Kaçkýn ilham perim,

Az sonra susmaya meyyal ölü bir þiirde

Kasýlmýþ imge tadýnda,

Çektiðim rest ile evrene

Tabi olmadýðýmýn da tek kanýtý,

Kinayeleri ayyuka çýkan.

Açýk ara farkla tüketilmiþliðimin evrimi;

Boþboðaz imge tadýnda iç evimin fevri gölgeleri.

Dediklerime biat onca sükût;

Dediklerime mal et ya da

Keyfini sürdüðün hayatýn dalgalarýný boca et üstüme.

Manevi iç dökümümün hangi evresi ise

Konuþlandýðým bölük pörçük

Her ne kadar gelmese de dile.

Mizansen bir yangýn,

Kurtarýlacak ilk madde þerh düþtüðüm,

Oto sansürlü kayýp yazgým.

Bir kelamýn biri bin para,

Kula kulluk etmediðim kadar da aþikâr

Ýçimde büyüttüðüm yara.

Hangi oyuncusu þu takýmýn kim bilir nerede?

Arka sahnede rol daðýtýmý yine kaderin ikramý

Dirlik özlemi kadar da yâd ettiðim hatýralarým.

Eski, dünde kaldý madem,

Benden de ne çok parça yine düne merhem.

Matemin kayýp yýldýzý,

Pekiþen sair ihtimam

Gönül gözümle örttüðüm

Peþrevi yanýk kelam.

Zan altýnda Zühre yýldýzý,

Alý al moru mor sevdanýn süründüren nazý.

Gölge ettimse affola;

Sevip de sustumsa yine helal ola.