***Bir Zile Panayýrý Hikayesi!***

Eskiden Zile ve çevresinde bir çok iþ Zile Panayýrýna göre ayarlanýrdý.
Borçlar panayýra göre alýnýr ve verilir,ticaret panayýra göre yapýlýrdý.
Eksikler panayýra göre düzülür, hatta düðünler bile panayýra göre ayarlanýrdý.
Azap ve çobanlar panayýra göre tutulur, gelecek panayýrda iþleri biter ve haklarýný alýrlardý.
Velhasýlý Zile Panayýrý;Tokat,Amasya,Yozgat ve Sivas Ýlleri için bir baþlangýç ve ticaret fuarýydý denilebilirdi.
Ýþte böyle bir zamanda adamýn biri ihtiyacý olan bir köye sýðýr çobaný durur.Köylü ile anlaþýr, ertesi sabah iþe baþlar.Sabah erkenden kalkar, sýðýrlarý meydanda toplamaya baþlar.Köylüler birer,ikiþer ne kadar malý varsa köy meydanýna getirir.Çoban da baþka mal kalmadýðýna kanaat getirince hayvanlara ;
---“Hoo! Der,kýra götürür.
Kýrda hayvanlar hem saða sola koþar, hem de otlarlar.Sýðýrlar otlaya dursun;
Dananýn biri yaramaz mý yaramaz.Hiç otlamadan baþlar kaçmaya.Çoban bunun peþine düþer.O kaçar,çoban kovalar.Dana kaçar, çoban kovalar.Uzun uðraþlar sonunda danayý geri çevirir ve sýðýrýn içine katar.Hem dana hem de çoban oldukça yorulmuþtur. Bir taþýn baþýna oturur,deðneðine dayanýr.Kendi kendine konuþmaya baþlar;
---Þunun þurasýnda ne kaldý caným?Hepsi on bir ay yirmi dokuz gün kaldý,der!
Yani o gün çobanýn ilk günüdür.Panayýr yeni baþlamýþ.Bir daha ki sene Zile Panayýrýna daha on bir ay yirmi dokuz gün vardýr.Çobanýn da paraya ihtiyacý vardýr.Bu hayvanlarý güdecek ki,kazandýðý ihtiyacý olan parayý alsýn.
Durur uzun uzun düþünür.Baþýný saða sola sallar.Neden sonra;
---Sabretmak lazým,der.
Ve iþine devam eder.
Zile’de bu hikayeyi ben ilk defa duydum.Ama gerçek olduðunu tahmin ettiðimden ;
---Bir Zile Panayýrý Hikayesi olarak yazdým.Güzel ders alýnacak bir hikaye..Atalar boþuna dememiþ;
“Sabýrla koruk helva olurmuþ!”
SABRETMEK LAZIM!

Kemal DOÐANAY