Online Üye
Online Ziyaretçi
DEĞİLDİR
Hayat vebaliyle omuzumda yük
Yandıkça yatağa düşürdü göyük
Gönülde bir yangın güneşten büyük
Bu yanış hayırlı yanış değildir
Kibirle yükseldim buluta bindim
Yağmurla yeniden toprağa indim
Kendimin içinde yok oldu kendim
Bu iniş hayırlı iniş değildir
Bulutlar başımda mor, küme küme
Şüpheyle başlıyor kalpte çürüme
Sevgisizlik çeken yorgun gönlüme
Sen kadar hiç kimse tanış değildir
Cevap buluyorsan neden niçine
O zaman özünden akar reçine
Coşari bir ömür sığar içine
Ömür mezar kadar geniş değildir
İbrahim COŞAR