Online Üye
Online Ziyaretçi
Aşk baş belası yandıkça çınar ormanı
Toprağında çöl, mecnun eder hal fermanı!
Kimisi dağa sığınmış kimisi çöle
Dilden kalbine indikçe şer öle öle…
Kahve bahane oysa, muhabbet şahane
Yanmayı göze alanı yapmış efsane!
Yunus, Mevlana olmuş çınarı yaşlanmış
Taklit ettikçe iman, meyvesi kurtlanmış…
Dünya beyhude, aşk ağıt olur bohçalanır
Niyet emanet olur kabir kopçalanır!
Sevgim çınara, çınarsa toprağa dokunur
Dokunmaktır aşk yandıkça sevdası okunur…
Dönerim sağa doğru şakağımda terim
Çınar kökünü beslerim ebedi yerim!
O sevda olur nur tufanı yol ilahi
Beka alemi aşk dilinde kula kafi…
Saffet Kuramaz