…
Görmezmisin benimde yapraklar gözlerim
Ağlarsam senden fazla gözyaşı dökerim
Ama olay o değil,
Önemlisi varlığını iyi bil
Gel senle dost olalım ama.!
Karşılık beklemeden
Kimselere aramızdaki sırrı
vermeden
Versen de inanmazlar sana
Etrafına bir baksana
Nasıl bakıyorlar sana
“delidir” ne yapsa yeridir
Ağaçla konuşuyor,
İyice deliriyor,
Derler gülüp geçerler
Haklısın bana inanmazlar
Akıllı olanlar, ağaçla
konuşmazlar
Bilesin tek insan arkadaşımsın
Yoktu seçme hakkımız
Gördüğün her şey tersine
olabilirdi
Ben insan, sense ben olabilirdin
Bugün bu kadar sohbet yeter
Sen yarın yine gel
Torbaya girmiyor ki günler
Çok haklısın ağaç olman ne fark eder
“İnsan” bildiklerim
Gönülden sevdiklerim
Değer verdiklerim
Hani nerdeler bana deli
diyenler
Aslında hepiniz de benim
gibisiniz
Yürek ister bir ağaç kadar
olamadınız
Korktunuz..
Gerçeklerle yüzleşemediniz
Ve maskelendiniz
“sahtelendiniz”
Ben; deli de olsam hayatta hiç kazanamadım ama
Ağaçta olsa sonun da
“DOST KAZANDIM”
Bu oldu benim kısa günde
kazancım.