Güneş gölgelerimi büyütür vedaya hazırlanırken
yoksa geceye acılarmı devşirir
İnsan denilen duygu türünün ham maddesinden ?
söyle Penguen...
Siyahı giyinmiş sokaklar gözlerime
gölgelerce insan silüetleri
gün gündüz olsada
ondört tabaka yer ve gök arasında
mim harfi kalıbındayım renk cümbüşünün tam ortasında
görmek algısı haram göz kapaklarıma
kirpiklerimi tek tek sayan kocaman gözlüm
göz bebeklerime kendi çehresini emzirip
gittikten sonra
Vuslat sökülmüş nefesimden
yağmurlar bulutlardan fezanın fizahını kilitliyor dilime
avuçlarım da doğuştan kabuk bağlamış veda kesikleri
dişlerim yumruğumla sıkı sıkıya
hemhal ahıma
kelam sur’a üflenen sır dudaklarıma
burnuma ağıdını tütsüleyen kocaman gözlüm
sarkık üst dudağıma yakarışını düğümleyip
gittikten sonra
Tınısı çalınmış çağlayanların
ve dahi ağaçların yapraklarına öpücük konduran rüzgarlarda suskun
yarını tevekkül niyetlenmiş derviş heybesince
boş
uğultudan ibaret duyduklarım
ruhumda semud kavmi semalarında uçmuş kuşların
kan revan çığlıkları
fısıltılar dağların yükünü kaldıramadığı üşüten
bayıltan ilk ilahi nida kulaklarıma
sesinin buğusunu damarlarıma zerk eden kocaman gözlüm
yüreğime sabiliğine eza defnedilmiş mezar toprağından serpip
gittikten sonra
Muharrem Küçük
(
Kocaman Gözlüm başlıklı yazı
kendinol tarafından
20.07.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.