Güneş gölgelerimi büyütür vedaya hazırlanırken 
yoksa geceye acılarmı devşirir
İnsan denilen duygu türünün ham maddesinden ?
söyle Penguen...





Siyahı giyinmiş sokaklar gözlerime
gölgelerce insan silüetleri 
gün gündüz olsada
ondört tabaka yer ve gök arasında 
mim harfi kalıbındayım renk cümbüşünün tam ortasında 
görmek algısı haram göz kapaklarıma
kirpiklerimi tek tek sayan kocaman gözlüm 
göz bebeklerime kendi çehresini emzirip 
gittikten sonra





Vuslat sökülmüş nefesimden 
yağmurlar bulutlardan fezanın fizahını kilitliyor dilime 
avuçlarım da doğuştan kabuk bağlamış veda kesikleri
dişlerim yumruğumla sıkı sıkıya
hemhal ahıma
kelam sur’a üflenen sır dudaklarıma
burnuma ağıdını tütsüleyen kocaman gözlüm 
sarkık üst dudağıma yakarışını düğümleyip 
gittikten sonra





Tınısı çalınmış çağlayanların 
ve dahi ağaçların yapraklarına öpücük konduran rüzgarlarda suskun
yarını tevekkül niyetlenmiş derviş heybesince 
boş 
uğultudan ibaret duyduklarım
ruhumda semud kavmi semalarında uçmuş kuşların 
kan revan çığlıkları 
fısıltılar dağların yükünü kaldıramadığı üşüten
bayıltan ilk ilahi nida kulaklarıma
sesinin buğusunu damarlarıma zerk eden kocaman gözlüm 
yüreğime sabiliğine eza defnedilmiş mezar toprağından serpip 
gittikten sonra






Muharrem Küçük
( Kocaman Gözlüm başlıklı yazı kendinol tarafından 20.07.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.