Online Üye
Online Ziyaretçi
Sabırla, azimle her şey hallolur
Merak bir insanı yer yavaş, yavaş!
Kimi şaklabandır kimi lâl-olur
Kimi sen ben gibi der yavaş, yavaş!
Eski dostlar uzun ayrı kalamaz
Her anı azaptır huzur bulamaz
Öfkeye kapılan mutlu olamaz!
Bunun esrarına er yavaş, yavaş!
O kadar bigâne kalmak gerekmez!
Gönül kapım açık çalmak gerekmez
Önceden randevu almak gerekmez
Eşiği bile yok gir yavaş, yavaş!
Hassas dengededir dostlukta kıvam
Yakışmaz bozarsa havas’ı avam!
Kaldığımız yerden edelim devam
Postunu yanıma ser yavaş, yavaş!
Barışta hayır var küslükte azap
Yeter çok uzadı bitsin bu gazap
Başka dertler ile olmadan musap
Uzat şu elini ver yavaş, yavaş!
Mikdadi der son söz, selam ederim
Sorun budur, yoktur gayri kederim
Hala hıncın varsa, başka ne derim?
O halde yayını ger yavaş, yavaş!
Şair Mikdat Bal