Online Üye
Online Ziyaretçi
Ormanın ayısı insanın dayısı meşhur
İşin bitene kadar ayıya dayı demek gerek!
Mesele kimseye muhtaç olmamak, biraz huzur
Zarar görmemek, kimseyi germemek, olmalı erek!
Afyon almış, içki içmiş gibi kendinden geçmemek
Yalan söyleyip, fırsat bilip, yanlış yolu seçmemek
Boşu boşuna, başak olmamış ekini biçmemek
Allah rızası esas, cennet kıyas, yaşatmalı yürek!
Dostum ol, düşmanlık neyime gerek, hallerimi sor
Zaten hayat yükümüz ağır, aldığımız nefes kor
Makama, zenginliğe bakıp da beni görme de hor
Ağacı kesilmiş ormanda dolaşan ceylanım, ürkek!
Aynı yolda, aynı vatanda, aynı bayrakta biriz
İnancımız bizi hafifletir, kardeşlikte piriz
Sen ensar olsan ben muhacir her sofrada şiiriz
Çölde mecnun olsak biz, kum bile olur börek, çörek!
Dostum demeye bir izah, sebep arama olur mu?
Boş sözlerle, nazar dolu gözle, tavlama olur mu?
Kusurumu görüp, boş bulunup, avlama olur mu?
Başını dik tut, demesin kimse sana, o bir ödlek!
Saffet Kuramaz