O mavi gözlerin, bakýþý derin,

Uzaklarý yakýn, görüyor Atam,

Yüreðinde sevda, her bir neferin,

Sancaðýn hedefe, varýyor Atam.

Yolumuz engelli, yükümüz aðýr,

Hazýrýz emrine, yeter ki çaðýr,

Nutuðun sesini, duymayan saðýr,

Arkadan hançeri, vuruyor Atam.

Her çeyrek asýrda, etabýn vardýr,

Kaleme aldýðýn, kitabýn vardýr,

Doðacak nesile, hitabýn vardýr,

Bilmeyen buz gibi, eriyor Atam.

Binlerce þehidin, döküldü kaný,

Ýlkenle yeniden, kurdun vataný,

Topraðýn altýnda, sessiz yataný,

Densizler kim diye, soruyor Atam.

Temeli saðlamdýr, duvar yýkýlmaz,

Kalleþ kurþunuyla, sýva dökülmez,

Sürüyle gelseler, bilek bükülmez,

Bir nefes alýmlýk, yoruyor Atam.

Uzanýr yurduma, karanlýk bir el,

Meydaný boþ buldu, okuyor gazel,

Sýfatý bilinmez, çýkmýþ müptezel,

Hayalinde devlet, kuruyor Atam.

Yönümüz batýnýn, deðiþti huyu,

Sýrtýný dönünce, kazdýlar kuyu,

Dimdik ayaktayýz, sen rahat uyu,

Emanet yerinde, duruyor Atam.

Gençliðin izinden, yürüyor Atam.

                  07.08.2017/ Kadir KÜÇÜKKARATAÞ