Zamanda göçen yangýn ertesi,

Makberi elem sevda sonrasý

Bir de kýtalarý aþan sevdalarýn tutarken güncesini.

Sevdik ölümüne diyene nazire

Ýçimdeki ketum masal;

Gönül yorgun diyenlere de esefle susarým

Sanýrlar ki yürekte saklý sayýsýz kehanet.

Sevdik mecnuna döndük madem,

Evrildik lakin yýkýlmadýk henüz

Varsýn kýnasýn cümle âlem.

Deyip deyip de susamadýk

Kimine sefa kimine elem.

Goncadan ayrý tutmaksa yüreðin naþýný

Sevgiden ibaret bir ümmet ise

Ömrün tecellisi.

Ah ben, dirlikte gözüm;

Ah, sen, varsýn her lokmamda olsun gözün.

Kanadýk kardýkça,

Ýçtik aþk pýnarýný susadýkça

Belki de sustuk zifire lanet

Ahvale nispet babýnda kerelerce

Yanýldýk ya da yandýk,

Kime ne?

Ölçtük arþý

Öldük arsýzca

Ölümüne baþ koyduk bu yola

Deli gönül nazarýnda bir kýpýrtý

Beyhude gecede kâhin babýnda

Nice yýldýz

Yine kýrptýkça gözümün nuru þair,

Hele ki edindiðimiz þiarda

En asil hutbe iken

Yalnýzlýk türküsü.

Yine kenetli lehçelerde

Zuhur eden tevafukta

Yüreðe teamül,

Gölgeme de zýlgýt yükleyen

Mahir zatýnda âlemin

Yürek suremde sayýsýz matemin

Kondukça tepelere

Ýz bilmez aþkýn surunda taptýkça

Yine ulaþýlmazýn resmine.