Ýzler… tek kanýt geride,

Dünün rahminde konuþlu asi bir aþktan hediye.

Gün… yarýladý hüznü,

Biteviye kaygýlar senden kaynaklý belki de

Ýleriye dönük mihrabýn gömülü olduðu o terane.

Zanlar… zansýz öte beri oysaki,

Ziller… çalýp çalýp kaçtýðýn,

Perde perde yükselen sesi göðün mertebesinde,

Zimmetli yine sevdamýn Ýlahi mercii,

Dönüþümü hüzün,

Geri dönümü kimine göre hicran,

Belki’leri öteleyip yüreðin tersiye,

En usul ölüm hele ki yeniden, diyebilmenin de

Tek özrü, varlýðýn hükümsüzlüðü.

Kereler aþarken boyunu ömrün,

Kýnýnda hale, bendinde kimi zaman tek hece,

Bölerken beyitleri sayýsýzlýðýn da maðlubu,

Törelerin göreceli ihaneti

Yine fevri bir sevdadan arda kalan

O huzmenin tek tanýðý yine

Depreþen özlemin tetiklediði sair kinaye.

Taþlar, sað kalan nefsin celbi:

Soluksuz bir ritim olsa da garbýnda,

Kenetli ihanetlerin zulmü

Yine beþerin aslý yine derbeder yüzü çaresizliðin.

Donattýðýn hangi kelamsa,

Yaranýn açýldýðý o meydan;

Nefsin yürekle þavký,

Özneler de kayýp sicil zaten donuk bir kayýt,

Boþa düþmüþ cümlelerin isyanýnda nice þiir.

Tabur dolusu dilekle haþýr neþir

Riyalarýn uzamýnda anlýk bir rüya

Dokunup da bin ah ile donandýðýn kebirde

Baþ tacýn her halükarda hüsran.

Sür git kelamda en acýmasýz infaz

Dökümlü hecelerde pejmürde bir yalan

Yansýyan donuk yüzlerden,

Yankýsý en beter zehir

Hele ki vasfý kayýp, sicili kabarýk bir ilahsa nefis.

Zanlar muteber haylice,

Zorlar insaný hem de nasýl gecenin tetikleyicisi,

Zulümden gayri belki de benlikten ayrý,

Kýblende saklý tutulasý en asil yörünge

Yine mizacýn tefekkürü üstelik

Hali hazýr bir sitemde ellerinin kiri

Bulaþmýþken ruhunun tenine.

Demeler kadar demekle þart koþulduðun;

Susmalara eþ deðer benliðin zaman aþýmý

Hele ki kýyama durduðun rahlede,

Dokunaklý bir de tebessüm yerleþmiþse mimiklerine.

Akla zarar yüreðin isyaný,

Zarýnýn soyulduðu yine ruhunun acýsý

Sinende tefsiri, belleðinde dünün kiri

Havsalan almaz da asla nedir iþin aslý.

Tetikler yenilgiyi en derin yýlgý;

Sormadan geçer gider yüreðin eþrafý.

En muteber yoksunluktur oysa

Hem de en acýsý yine pasý yüreðin dökülür de üstüne baþýna:

Görünmezliðin tecellisi o atlas yorgan,

Üstünkörü bir meal yine dünün hükmünde

Savsaklandýðýn günden geceye,

Ýtibarýn yoksa zahmetin biri bin para,

Sevdan düþmüþse dillere,

Gel de kolaysa göm baþýný kumun dibine

Bilip bilmeden neye tekabül eder benlik,

Sarmalýnda sadece hidayetin ereceksin mutlu nihayete.