Gittin

Eylül akşamı

Ah o ayrılık ayı

Kapıları çarpa çarpa
Zindanlara atıp beni gittin


Canımı yaksa da seni sevmek

Yaktığın kadar güzeldi
Seninle olmak
Bana kıydığın gibi
Şiirleri de yakıp gittin.


Arkanda iz bırakmadan
Son kez boynuna sarılamadan
Göremeden yüzünü
Tutamadan elini
Sokak kedisi gibi
Ortada koyup gittin


Ne çok şeyimdin

Derdim de sendin
Dermanım da
Tadım da sendin
Tuzum da


Gözünü kırpmadan
Hain bir düşman gibi
Alıp bendeki her şeyi
Ardına bakmadan gittin.


Sensiz buralar da duruyorsam
Yaşar gibi yapıyorsam
Halâ şiir yazıyorsam
Şiire hevesimden değil
Seni beklediğimden
Sana olan özlemimden

Bugün olmasa da bir gün
Aylar ya da yıllar sonra da olsa
Gelmeni ümit ettiğimden


Belki gelmeyeceksin 
Belki bir daha hiç .. ama hayır dedim ya ümidim var
Son nefesime kadar beklemeye yeminim var


Görmesem de son kez yüzünü
Saklı sandığımdan çıkarıp çıkarıp anıları
Seni yaşatmaya
Seni sensiz yaşamaya yeminim var
Elimde kalan bir kaç resim
Bir kaç şiir yeter bana
Ömrümün sonuna kadar

beklemeye yeminim var.

Yemin
21.08.2017

( Beklemeye Yeminim Var. başlıklı yazı Yemin tarafından 21.08.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.